KABANATA 941

Kabanata 941 Napangisi si Chelsea sa kawalan ng pag-asa. “Alam ko. As of now, I can only let myself be hit and I can’t fight back. Kung ginawa ko, lahat ng natitira sa akin ngayon ay kukunin mo.” Ang mga salita ni Chelsea ay nagpagulo sa alaala ni Tammy. Sa pagbibigay ng suporta sa kanya nina Elliot at Jun, hinding-hindi niya pababayaan si Chelsea! Nagmamadali siyang lumapit kay Chelsea at binigyan siya ng napakabilis at mahigpit na sampal na hindi man lang natakpan ni Chelsea ang kanyang mga tenga! Dahil sa sampal ay nalaglag ang maskara ni Chelsea. “Uod ka, Chelsea! Ayaw mong may makakita sa mukha mo, pero yun talaga ang gagawin ko! Ikaw ay may darating na para sa iyo! Ikaw ang mamamatay na pinakakawawa sa mga kamatayan!” Tila hindi nabawasan kahit kaunti ang galit ni Tammy at muli niyang itinaas ang kanyang kamay para ilabas lahat ng galit na nararamdaman niya. Malamig na nakatingin si Elliot sa isang tabi nang hindi nakikialam. Hinawakan ni Jun si Tammy at pinatalikod. “Tammy! Nasa police station kami! Hindi mo siya matatalo dito! Siguradong matatanggap niya ang parusa niya! At tsaka, kung may naghihiganti sa kanya, dapat ako yun! Pwede bang makinig ka sa akin?!” This material belongs to .

Napaawang ang labi ni Tammy habang umaagos ang dalawang agos ng mainit na luha sa kanyang mukha. Ayaw na niyang pag-usapan pa ito kaya iniba niya ang usapan. “Bakit wala si Avery?” “Hindi ko siya pinayagan,” sagot ni Elliot. “Umuwi na tayo. Nag-aalala siya sayo.” Binuhat ni Jun si Tammy at lumabas ng police station kasama si Elliot. Tinakpan ni Chelsea ng kanyang mga kamay ang mainit niyang mukha at pinanood silang umalis. “MS. Tierney, ang iyong maskara.” Inabot sa kanya ng bodyguard ni Chelsea ang maskara. Itinapon ni Chelsea ang maskara at galit na sinabi, “Walang kwenta ang pagsusuot nito! Hindi na ako magsusuot! Alam na ng lahat kung gaano ako kakulit!” ed… Nang gabing iyon, dinala ni Elliot si Tammy sa bahay ni Avery. Niyakap agad ni Avery si Tammy nang makita nila ang isa’t isa.

“Masyado akong impulsive ngayon, Avery,” mahinang sabi ni Tammy. “Nag-alala ka sa akin, hindi ba? I’ll try my best to control myself in the future…” Tinapik siya ni Avery sa likod at mahinang sinabi, “Ayos lang. May mga pagkakataon na kailangan mong ilabas ang iyong nararamdaman o kung hindi ay masu-suffocate ka nila36.” “Oo… Buweno, napagpasyahan ko na magpatingin ako sa isang psychiatrist.” Binitawan siya ni Tammy at ipinaalam kay Avery ang desisyon niya. “Sige, sasama ako sayo bukas.” “Ayos lang, isasama ko si Jun.” Medyo kinalma na ni Tammy ang sarili. “ Medyo napagod ako ngayon, kaya oras na para bumalik ako sa bahay.” “Okay, Magpahinga ka nang mabuti kapag nasa bahay ka at huwag mag-overthink.” Nakita siya ni Avery sa labas. “Kailangan mong ilabas sa susunod kung may nasa isip mo. Huwag itago ito sa iyong sarili at dalhin ang mga pasanin nang mag-isa.” “Sige.” Matapos ibalik ni Jun si Tammy, sina Avery at Elliot ay hindi sinasadyang nakipag-eye43. “Dapat umalis ka na. Malapit nang bumalik si Hayden!” Sinubukan siyang itaboy ni Avery. “Babalik siya mamayang gabi. May oras pa ako para maghapunan bago ako umalis.” Nagulat si Avery kung paanong walang kahihiyang sinubukan niyang makakuha ng libreng pagkain. “Hindi mo maaaring seryosohin ang pag-iisip na hayaan akong kumain, tama?” Kumunot ang noo ni Elliot. “Nag-skip ako ng lunch para lang sunduin si Tammy. Hindi ko nga alam kung may lakas pa ba akong lumakad palabas ng gate ng courtyard mo Kung hindi mo ako papayagang kumain ng kahit ano…” “Okay! ayos! Tumigil ka na lang sa pagsasalita at kumain ka na!” Sinamaan siya ng tingin ni Avery. Nang makita niya kung gaano siya nag-aatubili, sinabi niya, “Siguro dapat na lang akong umalis.” Tapos tumalikod siya at naglakad papunta sa pinto. Agad namang hinawakan ni Avery ang braso ni Elliot ng walang pag-aalinlangan!