KABANATA 704

Kabanata 704 Dumapo ang tingin ng lahat kay Elliot. Kinuha niya ang phone niya at tinignan kung sino ang tumatawag. “Si Chelsea naman.” Tumingin si Elliot kay Avery at sinabi bago sinagot ang tawag. Sa kabilang dulo ng linya, nag-alinlangan si Chelsea ng dalawang segundo bago sinabing, “Elliot, nabalitaan ko na nanganak na si Avery. Naisip ko ito at naramdaman kong dapat ko siyang bisitahin. Nasa entrance ako ng inpatient unit. Iniisip ko kung saang ward siya naroroon.” Lumayo si Elliot. Mike teased, “How dare Chelsea call him. Don’t tell me gusto ka niyang bisitahin?” Ang mga ekspresyon ni Avery ay naging sobrang malamig. Ayaw niyang makita si Chelsea, gusto lang niyang mamatay siya. “Layla, Hayden, dun ka sa kwarto. Titingnan ko.” Naiinis ang ugali ni Mike. Maliban sa pag-uusig, gusto ni Mike na i-pressure si3c Elliot. Mahigit sampung taon nang magkakilala sina Chelsea at Elliot. Pambihira silang naging close. Kung hindi, hindi magagawa ni Chelsea ang napakaraming masasamang bagay nang walang pakundangan.

x Si Avery ay sanhi lamang ng maagang panganganak. Buti na lang napaaga ang panganganak. Kung ito ay isang pagkalaglag, si Chelsea ay namatay ng isang libong beses14! Nakatayo si Chelsea sa lobby ng inpatient unit. Napatingin siya sa elevator. Ilang sandali pa, dahan- dahang bumukas ang mga pinto ng elevator at sarap na lumabas si Elliot sa elevator. Mabilis na naipon ni Chelsea ang kanyang emosyon. Nang nasa harapan na niya si Elliot, namumula ang mga mata niya, at mukhang nagsisisi siya. “Elliot, pasensya na, napagmasdan ko na. Si Nora ang may gawa nito.” Halos hindi natapos ni Chelsea ang kanyang pangungusap nang sampalin siya ni Elliot. Dumating ang sampal nang hindi nagpapaalam! Isang malakas na sampal din iyon. Hindi nakayanan ni Chelsea. Pakiramdam niya ay umalis ang kanyang kaluluwa sa kanyang katawan mula sa sampal! Nakakatawa ang love-hate relationship! This material belongs to .

“Hindi ko ginawa! Bakit mo ako sinampal?” Hinawakan ni Chelsea ang mukha niya at walang tigil na sumigaw, “Elliot, kapag walang nangyari, hindi mo ako nakikita! Kapag nangyari ang mga bagay, sisihin mo ang lahat sa akin! May konsensya ka ba!” “Kung wala ang iyong suporta, paano maglalakas-loob si Nora na kumilos? Hindi kita inilantad, ngunit hindi mo ako kailangang tratuhin na parang tanga!” Ang madilim na tingin ni Elliot ay kumikinang na may pagkauhaw sa dugo. Lumapit ito sa kanya. Ibinaon niya ang mga kamay niya sa ulo niya at hinila ang buhok niya. “Bakit ka nandito? Upang makita ang aking anak na hindi pa ipinanganak sa panahon?” Mababa at malas ang boses niya. Parang demonyo. Hinila siya ni Elliot sa buhok at lumabas. Ito ay tulad ng paghila sa pinakamababang hayop! Sa sobrang sakit ni Chelsea ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Mula sa gilid ng kanyang mga mata, kitang kita niya ang daming nanonood. Mabilis ang mga yapak ni Elliot. Naka-heels si Chelsea. Halos hindi siya makasabay sa kanya. Siya fumbled at nahulog sa lupa. Gayunpaman, hindi binalak ni Elliot na tulungan siyang tumayo. Ang pagkahulog niya ay lalo siyang naiinis sa kanya. Hinila pa niya ito ng mas malakas, planong kaladkarin ito palabas ng ospital. Para bang makakaapekto ang presensya niya doon sa paggaling ni Avery! Natakot si Chelsea na masira ang anit niya sa paghila nito. Napaiyak na lang siya at mabilis na gumapang gamit ang dalawang kamay. Paglabas ni Mike sa elevator, nakita niya ang eksenang ito. Sa sobrang gulat niya ay nanatili siya sa parehong lugar. Nakalimutan niya ang kanyang intensyon doon. Nang suriin ni Mike si Elliot, ipinakita sa impormasyong nakuha niya na malupit at walang puso si Elliot. Gayunpaman, palaging pinaaalalahanan siya ni Chad at hindi namamalayan na nagpapaganda sa lalaking ito, na nagpaisip kay Mike na si Elliot ay isang normal na tao. Hanggang sa sandaling iyon, nang makita niyang itinapon ni Elliot si Chelsea sa ulanan na parang nagtatapon ng basura!