KABANATA 511

Kabanata 511 Medyo mabigat ang paksa, at nahirapan si Avery na i-clear ang kanyang mga iniisip sa sandaling iyon, kaya iniba niya ang paksa. “Pwede bang hugasan mo ako ng mansanas? Salamat.”

Naghugas agad ng mansanas si Elliot at ipinasa sa kanya.

“Have some too,” alanganing sabi ni Avery. Umupo siya habang hawak ang mansanas.

35″Hmm.”

Bumubuhos ang ulan sa labas ngunit tahimik sa loob.

Nang matapos ni Avery ang mansanas, nahiga siya sa kama. Nag-aalinlangan pa rin siya kung payagan ba niya itong makisalo sa kama sa kanya.

Ang ulan ay naging sanhi ng makabuluhang pagbaba ng temperatura. Walang radiator ang kwarto. Kung sa desk siya matutulog, lalamigin siya.

Gayunpaman, hindi mahanap ni Avery sa kanya ang makisalo sa kanyang kama. Ilang sandali pa ay lumabas na si Elliot sa washroom pagkatapos niyang maligo. Tinanong niya ito kung gusto niyang patayin ang 79 na ilaw.

Sagot ni Avery at pinatay ni Elliot ang ilaw.

Agad na nabalot ng kadiliman ang silid. Hinintay siya ni Avery na lumapit, ngunit… si Elliot ang pumunta sa desk sa halip. Mukhang may balak siyang magpalipas ng gabi sa 87 desk

“Hindi mo ba pinapansin ang nararamdaman ko dati? Bakit ka nagpapanggap na gentleman ngayon?” Hindi maitago ni Avery ang galit sa boses niya. “Sinusubukan mo bang mag-freeze hanggang mamatay!”

Hindi inaasahan ni Elliot na biglang magagalit si Avery. Binuksan niya ang mga ilaw. Nabulag si Avery sa liwanag. Agad niyang hinila ang mga saplot sa ulo ni herza.

Lumapit si Elliot sa kanyang kama at inalis ang mga saplot, tumambad ang kanyang namumula na mukha.

“Avery, galit ka sa akin dahil hindi ko pinansin ang nararamdaman mo. Hindi ko nais na magpatuloy sa paggawa ng parehong mga pagkakamali.

Medyo nataranta si Avery. “B-Bakit wala kang suot na damit?”

“Wala akong dinala.”

“Kung gayon, huwag kang mag-shower!” Sa sobrang galit ni Avery ay nakaramdam siya ng pagkahilo. “Ano pa ang hinihintay mo? Humiga ka sa kama!” Còntens bel0ngs to Nô(v)elDr/a/ma.Org

Naghinala si Avery na sinadya ni Elliot na hindi magdala ng anumang damit. Ito ay kanya

paraan ng pagtatamo ng kanyang awa.

Nakahiga si Elliot sa tabi niya sa kama. Naiinitan siya sa init nito.

Nag-react siya. Ito ay hindi lamang isang daya, ito ay pang-aakit din!

Dumating sila sa Avonsville Airport makalipas ang dalawang araw.

Sinundo sila nina Mike at Chad. Bitbit ni Elliot ang bag ni Avery sa isang kamay habang ang kabilang braso naman ay nakapulupot sa kanya. Natatakot siya na baka may makabangga sa kanya. Maraming tao ang bumababa.

Lumabas silang apat sa airport.

Matapos ilagay ni Elliot ang kanyang bag sa trunk ng kotse ni Mike, sinabi ni Avery, “Umuwi ka na.”

“Magkikita tayo bukas?”

Mahina at mahina ang kanilang mga boses, ngunit malinaw na narinig sila nina Chad at Mike.

“Ano ba!” Tahimik silang nagmura.

Tatlong araw lang ang lumipas, at nasa ganitong punto na sila ng kanilang relasyon? Bago sila umalis, magkaaway silang nagpapahirap sa isa’t isa! Pagkasakay sa kanilang mga sasakyan, nagmaneho ang dalawang sasakyan sa magkaibang direksyon.

“Avery, may gusto ka bang sabihin sa akin?” sabi ni Mike. “Bakit ang hina mo?! Halos mamatay ka na sa huling pagkakataon, at galit na galit ka sa kanya, pero, tatlong araw lang ang inabot niya para mapagod ka at mapagtagumpayan ka?!”

Pinunasan ni Avery ang kanyang mga templo. “Walang nangyari sa amin.”

“Pumayag ka na pumunta siya sa lugar natin bukas! Paano mo ito matatawag na wala? Hindi mo siya pinapasok sa bahay namin!” malakas na sabi ni Mike. “Madugong impyerno! Don’t tell me may balak kayong magpakasal ulit bukas?”

Natigilan si Avery sa sagot ni Mike. “Hindi ko naisip na magpakasal muli.” Kinuha ni Avery ang isang bote, itinali ang takip, at humigop. Mahinahon niyang sinabi, “Bagaman naging mabuti siya sa akin nitong mga nakaraang araw, sino ang nakakaalam kung dahil iyon sa bata sa akin?”