KABANATA 506

Kabanata 506

Ang Minefield ay nagpapaliwanag sa sarili. May mga landmine na nakabaon sa mga kakahuyan na iyon. Kung ang isa ay hindi sinasadyang matapakan ang isa, sila ay masabugan.

Kaya, may dobleng kahulugan ang mga salita ni Sean: handa ba siyang pumasok sa madilim na kakahuyan upang hanapin siya, at handa ba siyang mamatay para sa kanya.

Tumingin si Elliot sa madilim na kagubatan.

Nagawa niya ang kanyang desisyon sa loob ng ilang segundo. Naglakad siya papunta sa 35 kagubatan.

Nakaramdam ng antsy si Avery habang naghihintay sa bahay ni Sean. Sinabi ni Sean na tutulungan niya ang kanyang teste8 Elliot.

Lumipas ang kalahating oras. “Bakit hindi pa sila tapos?” siya ay nagtaka. Hindi niya alam ang ginagawa ni Sean

Kakaiba ang ugali ni Elliot. “Magkakaroon ba ng alitan sa pagitan nila?” she79 nagtataka.

Napatitig si Emily kay Avery. Napansin niya na ang mga kilay ni Avery ay mahigpit na nag-aalala sa buong oras na siya ay narito. Huwag kang mag-alala Miss Tate. Laging ginagawa ni Sean ang mga bagay sa loob ng dahilan. Tiyak na dadalhin niya siya dito mamaya,” sabi ni Emily sa pagtatangkang aliwin si Avery.

Tumango si Avery. “Maaga 87 dito magdidilim.”

“Oo. Ibang-iba ang panahon dito sa Avonsville,” sabi ni Emily at iniba ang usapan,” Kanya ang bata sa iyo, hindi ba?”

Medyo natigilan si Avery.

“Haha! Masyado kang nag-aalala para sa kanya, nakita ko kaagad ang iyong sarili.” Hinawakan ni Emily ang kamay ni Avery at sinabing, “Kung napunta siya rito dahil sa iyo, may malasakit pa rin siya sa iyo. Sa anumang kaso, mas nakakatakot ang mga taktika ni Sean kaysa sa mga regular, kaya mas nag-aalala ako na baka hindi niya mapaglabanan iyon. Kung hindi naging maayos, hindi ibig sabihin na hindi ka niya mahal. Ito ay maaaring mangahulugan lamang na mayroon siyang kaunting pag-iingat sa sarili.”

Nang marinig ni Avery ang sinabi ni Emily ay agad siyang bumangon mula sa sofa. Naalala niya ang panahong dinukot siya ni Elliot at dinala sa mansyon sa kakahuyan. Naalala niya noong labis siyang natakot sa kanyang mga tauhan kaya nabangga siya sa isang pader.

Ayaw ni Avery na maulit muli ang mga nakakatakot na bagay! Sa kanya man o kay Elliot, ayaw niyang mangyari sa kanila ang mga ganoong bagay!

Kumunot ang noo ni Avery at naglakad palabas.

“Miss Tate, wait up! sasama ako sayo! Halos alam ko na kung nasaan sila.” Natakot si Emily na baka may mangyari kay Avery. Agad niyang hinabol si Avery.

Sa labas ng gubat, pinag-uusapan ni Sean ang pakikipag-usap kay Hunter. Pinag-uusapan nila kung dapat nilang tanggapin ang donasyon o hindi. Magbibigay si Elliot ng malaking halaga ng pera.

“Dahil gusto mong tanggapin ang kanyang mga donasyon, bakit mo siya pinapahirapan?” tanong ni Hunter.

“Paano nito ginagawang mahirap ang mga bagay? Ito ay hindi isang minefield. Tinatakot ko lang siya.” Naka cross arms si Sean sa dibdib niya. “Hindi mo ba nakita kung gaano kagulo si Miss Tate kanina! May ginawang masama sa kanya ang lalaking iyon. Tinutulungan ko lang si Miss Tate!”

“Mag-asawa sila. Nag-aaway sila. Bakit mo sila inaalala ng walang kabuluhan?”

“Ano ang ibig mong sabihin sa pag-aalala sa wala? Kapag nandito na sila. Bagay tayo,”

“Hahaha! Mag-ingat ka! Huwag mo na siyang palubhain o baka magdesisyon siyang huwag mag- donate!”

“Kahit hindi siya mag-donate, hindi naman kami gutom sa pera. Magiging maayos lng kami! Higit pa rito, ibinebenta sa amin ni Miss Tate ang mga drone sa halaga ng produksyon.”

“Kung gayon, dapat nating tanggapin ang donasyon ni Elliot! Hindi natin dapat hayaan si Miss Tate na maningil ng gastos sa produksyon. Dapat nating hayaan siyang kumita kay Elliot.”

“Hahaha!”

Nagkwentuhan sila sa tuwa na hindi napansin ang paglapit ni Avery at Emily.

“Miss Tate, nakikita mo ba ang kagubatan sa harap mo? Ang minefield sign ay peke. Ang kagubatan ay hindi mina,” sabi ni Emily. “Dapat nasa loob si Elliot!”

Nang marinig ni Avery ang sinabi ni Emily ay agad siyang naglakad papasok sa gubat.

Bago pa makapag-react sina Sean at Hunter, nakapasok na si Avery sa kagubatan,

Ang langit ay ganap na madilim.

Binuksan ni Avery ang torchlight sa kanyang telepono at mabilis na tinungo ang mas malalim na kagubatan.

“Elliot!” This material belongs to .

Makalipas ang lima o anim na minuto ng pagsigaw ng kanyang pangalan, ang tanging naririnig niya ay ang kanyang boses na umaalingawngaw sa kagubatan.