"Wolfs, Van Dongen mijn kantoor. Riep Tea Zitman. "Gezellig. Als ze de guillotine in haar kantoor klaar heeft staan ga jij eest." grapte Wolfs." Eva gaf hem een zachte plagerige stomp op zijn arm. Hij porde haar plagerig terug. "Goedemorgen." Zei Zitman. "Ga zitten." Eva keek Wolfs even aan. "Ik heb het verzoek gekregen om Floris 'Lupo' Wolfs in te zetten in het internationale opsporingsteam wat Mauro Rikatoni onderzoekt. Nu vind ik dat prima. Maar ik heb het vermoeden dat jullie een team willen blijven?" Zei Zitman, die al snel na dat Wolfs weer in Maastricht was doorhad dat Eva beter en gelukkiger werkte met hem. En dat zaken sneller werden opgelost. Ze was ook niet blind voor het feit dat Eva en Wolfs meer voor elkaar betekende dan simpel collega's.

"Ja" begon Wolfs "Rikatoni heeft haar al willen vermoorden. Ik laat haar niet achter zonder bescherming." Zei hij. "Ik kan wel voor mezelf zorgen hoor Wolfs. Maar ik werk wel het beste met hem." Zei Eva. "Dat dacht ik al. Dat heb ik dus ook voorgesteld. En de nieuwe leider van het team is akkoord. Ik geloof dat die bij jullie logeren dus zal een basis oprichten niet heel moeilijk zijn." zei Zitman. Eva knikte. Werken van uit de ponti was niet ideaal voor haar, maar als ze op de ongebruikte zolder de werkruimte in richten kon werk en privé nog steeds gescheiden blijven. "Ik wil graag op de hoogte blijven. En Eva wees voorzichtig. Die Rikatoni lijkt mij niet het type dat mensen vergeeft." zei ze. "Ik let wel op haar." zei Wolfs. "Daar twijfel ik niet aan." zei zit man. "Goed ga dan maar."

"Had jij dat verwacht?" vroeg eva op de weg terug naar de ponti. "Met Valencia wel ja." zei hij. "Ja, die gaat niet blij zijn dat ik erbij ben. Volgens mij heeft ze een hekel aan me." antwoorden eva. "Hoe zou dat toch komen." zei Wolfs grinnikend. "Ik heb geen idee." zei eva lachend. "Zou het komen omdat ze je voor zichzelf wil hebben?" vroeg ze glimlachend. "Zal best, maar ik haar niet." zei Wolfs "ik zou dat naar Valencia wat subtieler brengen." zei eva. Ze wist heus wel dat hij duidelijk wilde maken aan haar dat hij geen gevoelens voor Valencia had. "Hoe wil je de Ponti gaan gebruiken als basis?" Vroeg hij na een minuut of 5 akelige stilte. "Frank heeft nooit wat met de zolder gedaan die krijgen we in een middagje wel aan kant. Als iedereen helpt." Zei ze. Hij knikte. "Goed plan."

De hele middag waren ze bezig met het uitruimen van jaren aan opgeslagen troep. Van oude telefoons tot spullen van Maurice. Eva had ook alle kleding van Frank op zolder gelegd. Ze kon er nu wel afscheid van nemen. Al snel stonden er computers, een whiteboard en een tafel.

"Ik denk dat we afspraken moeten maken over tijden. Ik bedoel, ik ken mezelf, dan begin ik om 6 uur 's morgens om vervolgens niet meer te stoppen." Zei Eva "dat is niet nodig als er geen noodzaak voor is." Voegde ze toe. "Mee eens." Zei Wolfs. "Ja zou is niet." Hoorde hij Valencia fluisteren. Hij negeerde het. "Ik denk ontbijten wanneer je wilt. Dan vervolgens 10 uur hierboven en dan maximaal 6 uur 's avonds stoppen." Stelde hij voor. "Ik ben de chef hier meneer Wolfs niet u meer." Zei Viktor. "Als jij zo op je strepen wilt staan ga je gang." Zei hij.

"Ik wil 2 teams, van Dongen, Chio en Bianchi van 7 tot 5 Valentino Wolfs 5 tot middernacht." Riep Viktor. "Nee." Zei Wolfs. "Wat nee? Ik beslis." Zei Viktor. "Kan wel zijn, maar ik werk niet zonder Eva, ze is mijn partner." Viktor keek hem dreigend aan. "Nu voorlopig niet Lupo." Zei hij. "Dan kap ik er mee. Ik werk met Eva aan mijn zijde of ik werk niet. Jullie hebben ons beiden nodig." Beet Wolfs toe. "Goed dan. Van Dongen. Wolfs en Chio dag dienst. Valentino en Bianchi nacht." Zei hij. "En jij dan?" Vroeg Eva. "Ik werk van 9 tot 4. Ik ben leidinggevend." Zei Viktor. Eva rolde met haar ogen. "Ik ga akkoord met 9 tot 5, maar eva en Valencia verdienen betere nachtrust." Zei Wolfs.

"Kan ik mee akkoord gaan. "Zei Viktor "we beginnen morgen." Zei hij en vertrok de ruimte uit. "Hardwerkende man." Zei Eva sarcastisch. "Ach, die moeten er ook zijn Eef." Zei Wolfs. En hij liep de zolder af. "Moest je nou weer meekomen?" Vroeg Valencia. "Jij bent niet goed voor hem." Riep ze. "Pardon?" Vroeg Eva. "Jij speelt met zijn hart. Jij hebt zijn hart volledig. Hij doet alles voor je, wilt alles met je. Maar jij houdt hem aan het lijntje." Eva moest toegeven dat ze hem op afstand hield. Maar dat was niet omdat ze dat wilde, meer omdat het moest. Een relatie met een partner mocht niet, dan wordt er een over geplaatst.

A case of theft: this story is not rightfully on Amazon; if you spot it, report the violation.

Ze besloot, maar weg te lopen. Ze had geen zin in ruzie. Die nacht kon ze niet slapen. De woorden van Valencia deden haar pijn. Zou ze echt niet goed zijn voor hem? Ze hield van hem en dacht dat hij dat ook wel wist. Maar misschien moest ze duidelijk zijn. Misschien niet. Na uren woelen besloot ze met hem te praten. Ze sloop de gang over zijn kamer in die nooit was afgesloten. "Hey Wat doe jij nou hier?" Vroeg Wolfs. "Kon niet slapen." Zei ze. "Valencia sprak me aan." Hij ging zitten en klopte op zijn bed. "Ga zitten meisje. Wat zei ze?" Vroeg hij.

"Dat ik niet goed voor je zou zijn en je alleen maar aan het lijntje hield, jij weet toch wat je voor mij betekent?" Vroeg Eva. Hij kwam dichter bij haar. "Natuurlijk weet ik dat. Net als jij weet wat jij voor mij bent." Zei hij. "Maar houd ik je echt niet tegen om iemand te vinden die je echt gelukkig maakt?" Zei ze. "Eef kijk me is aan." zei hij. "Wat Valencia ook zegt. Ik ben gelukkig met jou in mijn leven Eva. Wat dat dan ook mag zijn." zei hij. "En wat als je iemand anders ontmoet?" vroeg Eva. "Dat zien we dan wel. Maar ik ga er niet van uit. Ik was dood ongelukkig daar. Zelfs al had ik een vriendin. Eef ik houd van jou, dat heb ik altijd al gedaan. Dus in het kader of jij wel of niet goed voor mij bent, dat bepaal ik zelf wel." Eva glimlachte. "Dan moet je niet zo naar me kijken Eef." plaagde Wolfs. Voor dat ze het wist lagen ze zoenend in zijn bed.

Valencia stond de volgende ochtend chagrijnig op. Ze had vreselijk geslapen. Ze liep geïrriteerd naar de keuken. Daar zat Eva al aan het ontbijt. "Jij hebt ook wel lef hè!" riep Valencia. "Waar heb jij het over?" vroeg Eva. "Ik heb jullie heus wel gehoord vannacht." riep Valencia geërgerd. "Dat gaat jou niets aan." zei Eva. "Wel als je hem ongelukkig maakt." zei Valencia. "Nu moet je even goed luisteren Valencia, ik weet wat je voor hem voelt. Maar geloof het of niet. Ik voel ongeveer zo niet precies hetzelfde." zei Eva. "Als het je uitkomt ja!" riep Valencia. "Als jij iets wilt, ga je naar hem toe en dan. Nou ja, je weet wel." riep Valencia beschuldigend naar haar. "Ik heb geen zin in ruzie Valencia. Ik heb mijn redenen voor hoe het tussen Floris en mij gaat." zei ze.

"Hij haat het om zo genoemd te worden." riep Valencia. "Ligt eraan door wie. Ik zei al ik heb geen zin in ruzie, we moeten samen werken. Ik weet dat je verliefd op hem bent. Kan je geen ongelijk geven ook." zei Eva. Valencia Knikte. "En hij kijkt alleen maar naar jou." Eva bloosden. "Dat is toch niet eerlijk. "Ze glimlachte naar Valencia. "Ik denk dat het met eerlijkheid niks te maken heeft. Maar we moeten naar boven." Valencia mompelde nog wat gemopper op weg naar de zolder. Waar Wolfs al op ze stond te wachten.

"Dames toch bijna te laat." riep hij plagerig. "Leuk bedacht Wolfs wat hebben we?" vroeg Eva. "Mauro Rikatoni en zijn hand langer Giovanni Parichi. Zijn gesignaleerd in Valkenburg. Vlak bij de Lourdes grot. En de gemeente grot." zei Wolfs. "Wat komt hij hier doen?" vroeg Eva. "Dat is toch duidelijk. Lupo zei dat je goed was." Zei Valencia. "Ik vind het een goede vraag van haar. Kan meerdere redenen hebben. Hij wil onder duiken omdat we hem in Italië op het spoor zijn. Hij wilt wraak en dan denk ik voor al op jouw Eva. Of drugs. Wat het meest voor de hand ligt, maar daar moeten we niet ons op stuk kijken. Wraak op jou kan ook nog gewoon." Zei Wolfs naar Eva kijkend.

"Drugs is hier niet voor de hand liggend." Zei Valencia. Dit is het drugswalhalla, alles is hier toch legaal?" Wolfs lachte. "Alleen wiet is hier legaal Lens de rest niet." zei hij. "Waar kunnen we zoeken?" vroeg Valencia. "De duurste hotels in de buurt." zei Eva. Mauro was ijdel en wilde dus altijd laten zien hoe rijk hij wel niet was. "Goed idee. Lupo zullen wij het veld dan in?" vroeg Valencia. Wolfs keek Eva even aan die een klein knikje gaf.

"Ja prima. Zien we je later Eef." zei hij "succes." riep eva hen na. Waarna Viktor het kantoor in kwam lopen. "Lekker op tijd." fluisterde Eva. "Waar gaan hun heen?" vroeg hij. "Achter een spoor aan wat zouden ze anders moeten doen?" zei Eva die achter een computer ging zitten om wat dingen te checken. Viktor ging naast haar zitten. "Weet je dat ik het niet erg vind dat ik heb in gestemd om je erbij te halen." zei hij. "Dat is mooi." zei Eva niet echt oplettend totdat hij ineens zijn hand door haar haren haalde. "Wil je dat laten alsjeblieft" zei Eva. "Waarom mag die Lupo dat wel?" zei hij. "Wolfs bedoel je? Omdat hij en ik elkaar al veel langer kennen en onze band daar sterk genoeg voor is." zei ze. "Dat komt nog wel. Je bent veel te mooi om single te zijn." zei hij eva zuchtte. Hij was vast al te lang in Italië geweest, met zijn vreselijke gladde praatjes.