Hij liep het bureau in. "Wolfs."riep Marion. En omhelsde hem."ik ben zo blij dat Eva in orde lijkt." zei ze. "Anders ik wel." zei hij opgelucht. "Pestkop." riep Romeo die hem een speelse duw gaf. "Ook blij jou weer te zien Romeo." Romeo stak zijn tong naar hem uit. "Wolfs mijn kantoor." riep Zitman. "Dat belooft."riep Romeo. Hij liep het kantoor in. "Ik wil u ten eerste zeggen dat ik opgelucht ben dat Mevrouw van dongen in orde lijkt te zijn. "Nu Terzake u lijkt mij niet helemaal gelukkig te zijn met mevrouw Zwakman." hij glimlachte dat was nog best zwak uit gedrukt. Hij vond haar vreselijk

"ze is grof. Gemeen. Beledigend. Ik vertrouw haar niet. En ze is mijn Eva niet." zei hij. "u moet het nog even vol houden met haar, als Mevrouw van dongen terugkeert, zal ze weer uw partner zijn. Anders zet ik u samen met Lucas kroon. We wachten nog even af tot we zekerheid hebben over uw vrouw." Floris knikte. Hij wist een ding zeker. Eva zou terugkomen. Het was dus even door bijten.

"U mag samen met mevrouw Zwakman de verdachte verhoren als u professioneel kan blijven." Zei Zitman. Hij knikte. Nu eva genezende was kon hij zich beter concentreren en daarom professioneler blijven. Na een paar uur verhoren waren ze er achter dat Stefan oosting niets te maken had met de aanslag op Eva. Ja, hij was te zien in de buurt van haarkamer, maar hij bezocht zijn zusje die een kamer naast Eva lag.

"Nog geen verdachte dus?" zei Eva. "Nee. Ik mis je wel hoor. Jij bent slimmer dan die hele Sonja." hij ging bij haar op bed zitten." Weet jij nog wat er is gebeurd?" vroeg hij. "is dit een verhoor meneer Wolfs?" vroeg ze. " Dat ligt eraan." zei hij. "Waar aan?" zei ze. "of ik je als getuigen moet zien of niet." zei hij. "Ik weet niets meer." zei ze. "Dan ben je geen getuigen. En dan mag ik dit doen." zei hij en hij boog naar haar toe. "o sorry nu verpest ik wel wat." zei Elena.

"Dat geeft niet. "Zei Eva. "Wat is er?" Elena glimlachte. "Ik kwam vertellen dat u gezond bent verklaard. Dus u mag vanavond nog naar huis. De arts komt zo even met u praten." zei ze en ze vertrok. "Waar waren we?" vroeg Eva. Voor ze Floris kuste. "Wacht maar tot we thuis zijn." fluisterde ze. "o is dat zo Eefje?" zei hij en kuste haar. "Absoluut." iemand schraapte zijn keel. "het spijt me dat ik onderbreek." de arts glimlachte. "zeg het eens. " Zei Eva en ging recht op zitten. "U mag straks naar huis. Maar ik raad u aan rustig aan te doen om aan te sterken. Ik zal uw ontslag papieren tekenen."

"Laat me raden Eef. Morgen gewoon weer aan het werk?" zei Floris toen ze in de keuken van De Ponti zaten. Ze glimlachte. "Dat zie je goed." zei ze. "Wil je iets eten. Of drinken?" Vroeg hij naar haar toe lopend. "Waar heb je zin in?" Zo stond op en zoende hem. "In Jou." Zei ze en zoende hem weer.

Slapen kon hij niet. Dat deed hij al weken niet meer. Eerst omdat Eva in coma lag. De angst om haar te verliezen. Toen ze daar weer uit was kwam het net als nu omdat hij niet kon bedenken wie zijn geliefde Eva iets zou willen aan doen. Maar nog erger, hij kon geen verdachte vinden. Als wie het dan ook is het nog steeds op haar gemunt had hoe veilig was ze nu. Hij keek naar Eva die naast hem lag. Ze leek diep en rustig te slapen. Hij kuste haar schouder. "Slaap lekker meisje." zei hij en stond voorzichtig op en liep naar de keuken. Hij moest er achter komen wie haar uit de weg wilde ruimen. Hij wilde diegene achter de tralies. Omdat het een misdaad was. Maar voor al omdat niemand zijn Eva iets aan mocht doen. Wie het ook was. Hij zou er voor zorgen dat diegene zijn eva nooit meer wat zou kunnen doen.

Ze werd wakker door dat de wekker op zijn telefoon afging. Ze draaide zich om. Hij lag niet naast haar. Ze glimlachte. Hij was vast wakker geworden en wilde haar laten slapen. ze liep de keuken in. Hij lag met zijn hoofd op zijn armen op de keuken tafel. Ze streelde zijn haar. "Wakker worden." zei ze hem op zijn wang kussend. Hij schrok en keek wild om zich heen. "Rustig maar." zei ze haar hand op zijn arm leggend. "Eef? Sorry niet helemaal meer gewend dat jij het bent." zei hij. "Geeft niet ik snap het wel. Je wekker ging."zei ze. "Die had ik mee moeten nemen sorry meisje." ze schudde haar hoofd. "Geeft niet, ik moest toch ook opstaan." ze omhelsde hem. "Weet je zeker dat je al wilt werken Eva?" ze gaf hem haar wel bekende wat denk jij nou blik. "Ja, dat weet je zeker."

This narrative has been unlawfully taken from Royal Road. If you see it on Amazon, please report it.

Hij kuste haar. "Ik kan je toch niet tegen houden, maar beloof me dat je voorzichtig bent. Degene die achter je aan zit hebben we nog niet te pakken." ze lachte naar hem. "Komt vast wel goed." hij keek haar aan met zo veel angst in zijn ogen. "Ik kan je niet weer bijna verliezen Eva. En je echt verliezen al helemaal niet." ze kuste hem. "Dat gebeurt niet Floris. Ik vind je altijd terug." "Totdat je dat niet meer kan. Ik weet dat het mijn Schult is Eva." zei hij. "Hey. Dat moet je niet zeggen." ze kuste hem. "Ik zeg het vaak tegen achter blijvers. Het is niet jouw schuld. De schuldige is degene die mij en Carmen aanreed. Niet jij."

Hij zuchtte. "Jij gelooft. Ik niet. Maar ik begin te denken dat ik word gestraft om alles wat ik in het verleden fout heb gedaan. En de enige manier dat je mij kan straffen is met jou." ze glimlachte. Ze snapte hem wel maar het was niet nodig. "Je wordt niet gestraft. Luister nou. Alles wat gebeurd is komt niet door jou. Nou ja, een deel dan." zei ze zijn hand op haar buik leggend. "Dit is het enige wat door jou komt." hij omhelsde haar. "Ik zal oppassen oké. We moeten gaan."

"Eva!" riep Marion die zich praktisch boven op haar storten. "We hebben je gemist." riep ze."ons niet meer zo bang maken hoor je." ze lachte. "Ik zal het proberen." zei ze. "Van dongen Wolfs!" riep Zitman. "Dat is iets dat ik niet heb gemist." ze liep naar het kantoor. "Welkom terug mevrouw van dongen. Fijn u gezond en wel te zien." Eva knikte. "Dat gezegd hebbende, ook fijn dat u kon komen meneer Wolfs. Wat ik zeggen wilden. Mevrouw Zwakman heeft gedreigd dat als ik u en uw man samen laat werken dat zij het hoger op zoekt. En aangezien uw conditie wil ik u eigenlijk weer in uniform dienst inzetten." zei Zit man. "Bent u gek geworden?" riep Wolfs. "Floris!"

"Nee Eef dit is niet eerlijk. Jij bent 100 keer slimmer dan zij is." ze legde haar hand op zijn arm. "Het is al goed over 2 maanden moet ik toch weer stoppen." Zitman keek ze aan. "Dank u mevrouw van dongen uw uniform hangt in de kleedkamer." Na een kwartiertje kwam ze de kleedkamer uit lopen. Romeo floot plagerig. "Ik heb een wapenstok Sanders." Plaagde Eva terug. Ze hoorde nog iemand fluiten. Ze draaide geïrriteerd om. "Grappig wie was dat?" vroeg ze. "Ik, sorry Eef." zei Floris. "Maar dat uniform." ze glimlachte. "Normaal zou ik de grapjas pijn doen. Maar voor jou maak ik een uitzondering." zei ze plagend. "Oké Romeo ik wie is mijn partner?" vroeg eva. "Marion. Ik dacht ik zet de dames is bij elkaar."

Een uur later liepen ze samen door de straat. "Hoe gaat het nu echt Eef?" Vroeg Marion."prima. Kijk me niet zo aan Marion. Ja, ik heb in het ziekenhuis gelegen en ja, ik ben zwanger maar ik ben niet invalide. Behandel me dus ook niet zo." Riep ze. "Sorry Eva. Ik ben gewoon bezorgd." Eva zuchtte. "Dat weet ik ook wel." Zei ze.

"Hey agentje." Hoorde ze. Een man met een bivakmuts kwam op ze af. "Achteruit." Riep Marion. "dit is tussen haar en mij agent." hij liep op eva af met een getrokken mes. "Doe dat wapen weg." riep Eva die haar wapen trok en naar achteren liep. "Weet jij wat je kapot hebt gemaakt?" vroeg hij. "Laat je wapen vallen!" riep Eva. "Marion versterking." riep ze er achter aan de man liep verder naar Eva toe. "Laat je wapen vallen laatste waarschuwing of ik schiet." de man sprong in eens naar Eva. Met zijn mes stak hij in haar arm waardoor ze haar wapen liet vallen. Daarna begon hij op haar in te slaan "Eva. Collega onder aanval, ik herhaal collega onder aanval" Marion rende naar ze toe en pakte haar pepperspray. Ze zag hoe eva zich in een bal had getrokken om haar kind te beschermen. Zonder er over na te denken spoot Marion de aanvaller in het gezicht. De man gilde en stopte met het aanvallen van eva.