"Dit vraagt om bubbels." Riep Marion. Ze liep weg en nam haar telefoon mee. Ze toetste een knop in en hield haar oor tegen de luidspreker. "Jij haalt Kroon op en komt hier heen. Ja, de Ponti natuurlijk sukkel." Zei ze en hing op. Ze pakte 2 flessen en wat glazen en liep weer naar beneden.
"Was jij nou aan het bellen?" Vroeg Eva. "Ja, mijn zoon. Die wilde weten of alles goed met je ging." Jokte Marion en schonk snel in 2 glazen champagne en in 1 bruisend mineraalwater. "Dat jullie nu eindelijk gelukkig mogen worden. " Zei Marion. "Nou zeg, wat een gezelligheid." Zei Romeo die samen met Lucas naar beneden kwam. "Zo zo champagne." Zei Lucas."wie gaat er trouwen?" Zei Lucas gekscherend.
Blozend hield Eva haar linkerhand omhoog. "Nee! Serieus?" Riep Romeo. "Ja serieus..." zei Eva. "Wij gaan trouwen." Zei ze Floris zijn hand pakkend. "Wat leuk." Zei Lucas. "Ben wel een beetje jaloers hoor." Zij hij plagend.
"Pestkop. Eva wil je ze gelijk alles vertellen?" Vroeg Floris. "Hoezo alles vertellen?" Vroeg Romeo. Eva knikte. "Ik ben 3 maanden zwanger." Zei ze. Romeo's gezicht betrok. "Van Joris?" Vroeg hij. "Dat moet wel." Voegde hij toe.
"Nee Agent Sanders. Niet van Joris Bols." Zei ze. "Van wie dan wel?" Marion schaterlachte. "Vergeef me mijn partner hoor." Zei ze. "Jij wilt rechercheur worden?" Vroeg Marion. "Wat heeft dat er mee te maken?" Vroeg Romeo. "Dat je het duidelijke antwoord niet ziet Romeo." Grinnikte Marion. "Als ik niet van Joris zwanger ben van wie dan wel denk je." Zei Eva. "Ja, van Wolfs maar dat." Begon Romeo "maar dan." Zei hij. "Ja, dan hadden we al langer een geheim." Zei Eva. "Is dat toch gelukt." Grapte ze
"Nooit gevraagd. Hoelang zijn jullie nou al." Zei Marion. "Nou! Marion!" Zei Eva lachend. "Een stel Eva." Zei ze lachend "Bijna een jaar nu." Zei Floris. Die Eva tegen zich aan trok. "Ik was al bang dat Romeo na die verklaring van Nico de boer er achter was gekomen." Zei hij. "Hoezo?" Vroeg Romeo. "Al die toespelingen die hij maakte over dat ze mijn vriendin was. En dat er camera's hingen." Zei hij. "Ik dacht dat hij gewoon aan het pesten was." Zei Romeo." Dat was hij ook. Maar met reden." Vertelde Floris lachend.
"Maar wat ga je nu doen Eva?" Vroeg Lucas. "Waar mee?" Vroeg ze. "Nou nu jullie gaan trouwen dan mogen jullie niet meer samen werken." Zei hij. "Als we allemaal niets zeggen kan dat wel." Zei Eva "ik wil voorlopig alles zo gewoon mogelijk." Zei ze verder. "Maar je moet Zitman wel op de hoogte stellen van jullie kind." Zei Marion.
"Ja. Maar ik kan toch ook verloofd zijn met iemand anders dan Floris." Zei Eva. "Dat gelooft niemand." Zei Romeo. "Het probleem is niet of mensen het geloven Romeo." Zei Floris. "Als Eva en ik ontkennen dat er iets meer is kan Zitman dat ook doen. Of ze dat nou geloofd of niet."
Unauthorized usage: this tale is on Amazon without the author's consent. Report any sightings.
"Ik ga in ieder geval niet op risicovolle zaken af." Zei Eva. "Deze wil ik echt niet kwijtraken." Zei ze. Floris omhelsde haar. Hij wist dat ze doelde op haar miskraam. "Dat gebeurt ook niet meisje." Zei hij. "Als jij er voor zorgt dat je geen kannibalen meer aantrekt." Eva glimlachte.
De volgende dag stond Eva met het zweet in haar handen in het kantoor van Zitman. "Ik denk dat ik niet duidelijk hoef te maken dat ik blij ben u gezond en wel weer terug te zien Mevrouw van Dongen." Zei Zitman. "Dank u. Ik wilde aangeven dat ik geen risicovolle zaken meer wil aan nemen voorlopig." Zei Eva. "Dat kan ik begrijpen. Maar u kunt ook naar een psycholoog voor uw problemen." Zei Zitman. "Nee. Die heb ik niet nodig. Ik heb een andere reden voor dit verzoek." Zitman keek haar aan. "En die is?" Vroeg ze.
"Ik ben 3 maanden zwanger." Vertelde Eva. "Ja, dat veranderd de zaak. U bent toch niet in verwachting van meneer Bols toch?" Vroeg Zitman. Eva lachte. "Nee." Zei ze. Zitman keek uit haar raam. "Dat is fijn.maar gaat u het dan alleen opvoeden. Dat zal zwaar zijn." Vroeg ze. "Nee Floris." Eva schraapte haar keel. "Wolfs gaat me erbij helpen." Zitman keek Eva even door dringend aan. "Juist." Ze stond op en liep naar de deur. "Meneer Wolfs mijn kantoor." Eva voelde een lichte paniek. Zitman wist het. "Mevrouw Zitman?." Vroeg Wolfs. "Beledig niet mijn intelligentie door tegen me te liegen." Zei ze. "Mevrouw?" Wolfs keek Eva even snel aan. "Ik weet heus wel wat er tussen jullie is. En ik zie ook heus wel dat het zich verdiept heeft, is dat een verlovingsring mevrouw van Dongen?" Zei Zitman. Eva voelde dat ze tot haar kruin bloosden.
"Jullie zijn mijn beste team. Misschien wel het beste team van heel Limburg. Dus luister goed. Ik schiet mezelf in mijn voet als ik jullie uit elkaar laat halen. Geef mij daar dus ook geen aanleiding toe. Zo gauw jullie uit die deur stappen weet ik niets van jullie verloving of wie de vader is van uw kind mevrouw van Dongen. En kijk mij niet zo aan meneer Wolfs, ik ben ook niet achterlijk." Zei Zitman. "Als jullie discreet omgaan met jullie relatie. Zal ik geen stappen ondernemen." Wolfs knikte. "O, nog 2 dingen, meneer Wolfs op risico meldingen gaat u af met meneer Sanders. Ik denk niet dat u daar bezwaar tegen heeft."
Floris schudde zijn hoofd. "En het tweede?" Vroeg Eva. Zitman glimlachte. "Gefeliciteerd." Eva haalde opgelucht adem. Alles zou bijna hetzelfde blijven. "Ga maar weer aan het werk." Zei Zitman.
"En?" Vroeg Marion aan Eva toen ze het kantoor uitkwam. "Ze weet het." Zei Eva."wat weet ze?" Vroeg Marion. "Alles. Over Floris en mij. Over van wie mijn kind is. Alles." Zei Eva "He nee. Moet een van jullie nu weg. Nee toch." Vroeg Marion. "Ik ben bang van wel Marion. Zitman is van de regeltjes." Zei Romeo. "Ja, dat zou je denken." Zei Wolfs. "Maar als wij ons werk gewoon goed blijven doen grijpt ze niet in."
Marion omhelsde eerst Eva en daarna Wolfs. "Dat is een opluchting zeg." Riep Marion. "O en Romeo. Zitman zal het je zelf wel vertellen, maar met mogelijke risicovolle zaken ben jij mijn partner. We gaan mijn bijna vrouw en kind niet in gevaar brengen." Zei Wolfs. Lachend naar Eva. Voor het eerst sinds Fleurs dood voelde hij zich gelukkig.