"Wat heeft Wolfs je verteld?" Vroeg Eva Aan Marion. Ze was op bezoek gekomen zodat Eva niet alleen was de eerste dag dat Floris weer moest werken. "Niks hoor." Zei ze. "Onzin Marion. Ik zag jullie."

Marion zuchtte. "Ik heb beloofd niks te zeggen." Antwoord en ze. "Marion!" Ze zuchtte. "Goed dan." Zei Marion. "Hij heeft je alles verteld of niet soms?" Marion knikte. "Alleen de nette dingen." Zei Marion. Eva keek blozend naar de grond. Lachend sloeg Marion een arm om haar heen. "Wist je dat er op het kantoor weddenschappen lopen over wanneer jullie. Nou ja, je weet wel." Zei ze lachend. "Nou zeg Marion! " Ook Eva lachte.

"Hoe ver ben je?" Vroeg Marion. "3 maanden, dat wil zeggen dat het verwekt is vlak voor of tijdens mijn gevangenschap." Zei Eva "en wanneer komt die uitslag?" Vroeg Marion. "Het ligt daar op het aanrecht." Zei Eva "ik durf niet te kijken." Zei ze. "Moet ik kijken?" Vroeg Marion. Eva zucht. "Nee ik doe het wel." Zei Eva. Ze liep naar het aanrecht en pakte de enveloppe op. "Als een pleister Eva gewoon snel." Zei Marion. Eva opende de enveloppe en las hem snel door.

Verschrikt sloeg ze haar handen om haar mond en brak in tranen uit. "Gaat het? Is het slecht nieuws?" Eva schudde haar hoofd. "Maak je nou niet overstuur." Zei Marion en pakte haar telefoon. Sprak snel iets in en liep naar Eva."rustig nou." Zei Marion die de brief die Eva had laten vallen op pakte en doorlas. "Dit is toch niet zo erg gekkie." Zei ze en sloeg een arm om Eva heen. Floris liep de trap af. "Eva! wat is er? " Vroeg hij en omhelsde haar. "Marion? Wat is er?"

"Emoties verder niks." Zei Marion. Hij kuste haar op haar slaap."wat is er dan meisje? Maak je zelf nou niet zo overstuur" zei Floris die haar steviger vast pakte. Na een paar minuten kalmeerde Eva eindelijk.

"Is het nou allemaal zo vreselijk meisje?" Vroeg hij. "Werd me gewoon even te veel." Zei ze. "Ja, dat snap ik wel er is veel gebeurd." Eva glimlachte. "Nou, ik zou ook acuut overstuur raken hoor Wolfs." Zei Marion proberend niet plagerig te klinken"Ja, ik ben het met Marion eens." Zei Eva. "Krijg ik nou nog het antwoord." Vroeg hij "Ik heb Eva moeten vertellen wat jij me verteld hebt." Zei Marion "je beloofde dat het tussen ons was Marion." Zei hij.

Unauthorized tale usage: if you spot this story on Amazon, report the violation.

"Nou weet je Wolfs, ze is nou eenmaal een deel van het beste recherche team van Maastricht. Je houdt niet zo veel geheim voor haar." Zei Marion. "Ik snap het Floris, het is al goed." Zei Eva. "Maar waarom was je nou zo overstuur?" Vroeg hij. "Test resultaten was gewoon even emotioneel." Zei ze. "Slegt nieuws dus?" Vroeg Floris. Eva keek Marion even aan.

"Ja afschuwelijk." Zei Marion. "Verschrikkelijk." Zei Eva"Zeg jij het of zal ik het doen?" Zei Marion. "Jij hebt een bepaalde flair." Zei Eva. "Nou voor uit. Ik begin ineens die vreemde storing in haar zender te begrijpen." Zei Marion grijnzend.

"De Uitslag kwam van morgen binnen. Het is 100% zeker van jou." Zei Eva. "Wat zeg je?" Vroeg hij zijn oren niet gelovend. Eva pakte zijn hand en legde die op haar buik. "Dat wat hierbinnen groeit van ons samen is." Zei ze."niet van hem. Maar van ons."

Hij keek naar Marion die aandacht trok door een schuivend gebaar bij haar ring vinger te maken. Hij knikte. "Ik ben zo terug." Zei hij. En hij liep de keuken uit. "Wat voeren jullie in je schild?" Vroeg Eva. "Niets." Jokte Marion. Na vijf minuten was Wolfs weer terug.

Hij slikte even. "Mijn liefste Eva. Ik heb je dit ooit eerder proberen te vragen. Dat lukte me toen niet door omstandigheden. Daarna durfde ik het niet meer. Ik was bang je te verliezen. Maar zo als je al zei, zal alles nu veranderen." Hij pakte haar hand. "Lieve Eva. Wil jij met mij trouwen? Vroeg hij. Eva glimlachte. "Wat denk jij nou." Zei ze. "Natuurlijk wil ik dat." Floris schoof de ring die hij jaren geleden voor haar had gekocht om haar vinger en kuste haar. Marion gaf een hoog gilletje. En viel ze om de hals. "Ik ben zo blij voor jullie." Riep ze. Eva lachte voor het eerst in maanden voelde ze zich ongenaakbaar.

"Ik heb nooit gedacht dat ik Frank ooit gelijk zou geven." Zei Floris."wat bedoel je?" Vroeg Eva. Hij kuste haar hand. "Hij zei me ooit dat hij de gelukkigste man ter wereld was. Omdat jij met hem wilde trouwen." Ze hij. "Dat is precies hoe ik me nu voel."

Zei hij en hij kuste haar. "Maus zou je nu bedreigd hebben." Zei Eva. "Dat je maar beter goed voor zijn kleine zusje moet zorgen anders zou die je castreren." lachte ze weer. Ze was eindelijk intens gelukkig Ze was vrij, veilig, zwanger van haar grote liefde en verloofd. Niks kon dit moment verpesten.