Het viel hem zwaar, dat zag ze wel. Ze snapte het alleen. Niet. Volgens hem had hij deze vrouw 9 jaar niet gezien of gesproken. Waarom deed hij nu zo moeilijk. Ja, ze snapte dat ze moesten zoeken. Maar hij bleef tot diep in de nacht. En kwam dan 's morgens vroeg weer terug om eindeloos naar de kaart te staren. Ze maakte zich zorgen om hem.

Lupo was niet zichzelf en dat kwam door die Eva. "Lupo." Hij maakte een hm hm geluid." Staar jezelf nu niet gek op die kaart." Zei ze. "Er is iets dat ik mis Valencia. Ik kan er niet bij wat." Ze legde haar hand op zijn boven arm."laat het nou even los." Zei ze. Hij trok zijn arm vriendelijk los. "Dat kan ik niet. Niet met haar."zei hij. Zo ging dat al dagen. Als ze ook maar suggereerde dat hij iets anders moest gaan doen riep hij dat,dat met haar niet ging.

Het frustreerde haar. Lupo was zo anders. Hij leek te piekeren. Hij sliep slecht. Als zij dit effect op hem had, kon ze maar beter snel gevonden worden. Liever dood dan levend in haar mening. Wat gaf haar het recht hem zo in de war te brengen? "Lupo. Kom op. Ga mee wat drinken." Smeekte ze. "Hm." Riep hij. Ze wist dat hij al niet meer luisterde.

"Gaat het Lens?" Vroeg Nino. "Maak jij je geen zorgen om hem?" Vroeg ze. "Niet echt. Hij wil dat grietje gewoon vinden. Ze lijkt belangrijk voor hem." Zei Nino. "Precies. En dat klopt niet. Hij laat nooit iemand zo diep toe. Dat is niets voor hem." Snapte Nino het dan echt niet? Dit was hun Lupo niet meer.

"Ik ga. Aida wacht op me." Zei ze. "Doe haar de groeten." Zei Nino. Aida was een oud korps genoot van de tijd dat Valencia net begon bij de politie. Aida was altijd een rang hoger dan haar. Maar in plaats van op haar strepen gegaan staan gaf ze altijd nuttige adviezen. Misschien was Aida wel de reden dat Valencia het had geschopt tot deel van deze speciale eenheid.

"Dus als ik het goed begrijp is die Lupo die jij een heel warm hart toe draagt een beetje aan het door slaan in zijn zoektocht naar dit meisje Chiara" zei Aida. "Ja. Hij denkt aan niets anders. Ja, aan Giovanni die lijkt hij niet meer te vertrouwen." Legde Valencia uit. "Hij lijkt me slim genoeg ik denk dat hij daar wel een reden voor heeft." Valencia zuchtte. " Wat is er zo bijzonder aan die Chiara. Hij weigert haar ook zo te noemen. Hij noemt haar Eva."

Aida knikte "je zei dat ze zijn partner was. Misschien was hij wel gek op haar en wees zij hem af dat hij Darom hier is." Zei Aida "nee dat komt door dat kreng Arletti. Die bood hem een baan aan hier en die kon hij niet laten lopen." Aida knikte Valencia keek op haar horloge. "10 uur hij zal er nog wel zijn." Zei ze. "Je wilt naar hem toe?" Valencia knikte "ik ga mee ik wil jouw Lupo wel eens zien. "

Ze had gelijk. Hij zat nog steeds in het bureau. Zijn hoofd op zijn armen. Hij leek in slaap gevallen te zijn. "Lupo?" Zei Valencia. Hij schrok op "Eva?" Hij knipperde met zijn ogen. Ze zuchtte. Hij leek aan niets anders meer te denken dan die Eva. "Nee ik ben het. Valencia." Zei ze. "Ja Valencia natuurlijk, sorry moet weg gezakt zijn?" Zei hij en hij stond op. "Waarom ben jij hier?" Vroeg Lupo. Hij keek haar aan. Hij was zo knap dacht ze. Waarom vond hij dat nou niet van haar?

Unauthorized use: this story is on Amazon without permission from the author. Report any sightings.

"U moet Lupo zijn." Hoorde ze Aida in een zeggen. "Aida Bianchi." Zei ze. "Floris Wolfs, maar ideeën hier noemt me Lupo." Zei hij. Ja, zijn Nederlandse naam leek hij te haten. "Jij was toch deel van het nationaal opsporingsteam Aida?" Vroeg hij. "Ja, ook en ik word ingezet voor onderzoekende taken. Laatst 3 agenten op gepakt die iets te veel hun werk naar huis mee namen in kinderzeden. " Zei ze. "Herkend jij corruptie? " Vroeg Lupo. "Ik denk het wel." Hij knikte." Ik ga je overste bellen om te kijken Of jij niet een tijdje hier kan mee draaien, ik denk corruptie op het spoor te zijn." Zei hij. "Als je dat wilt." Asia's mond viel open. "Ja heel graag Kan ik een beetje op Valencia letten." Zei ze. "Zeg ik ga naar huis hoor." Riep ze.

Ze zette haar zoveelste cappuccino en ging bij haar tv zitten. Wat had die Chiara toch voor een voodoo spreuk over hem? Hij was zo knap en slim, waarom beet hij zich nou zo vast in deze zaak over een vrouw die 9 jaar geleden misschien een goede partner was. 9 jaar! Dat is lang geleden. Waarom wilde hij haar nu zo krampachtig vinden? Mauro had haar vast al vermoord. Of dat hoopte ze. De liefde in zijn stem als hij over die Eva sprak. Ze zou er alles voor over hebben om hem zo over haar te horen praten. Om die melancholie in zijn ogen voor haar te zien plaats maken voor die liefdevolle blik die hij die stomme foto schonk.

Wat had die Eva nou dat zij niet had. Ja Eva's neus was minder spits. Haar kaaklijn was scherper. Maar voor de rest leken ze best veel op elkaar. Waarom leek hij geobsedeerd door die Eva, maar zag hij haar niet staan. De vrouw die dol graag alles met hem zou willen doen.

De volgende ochtend kleden ze zich anders. Ze droeg nu een rode spijkerbroek met matchend T-shirt deed, haar haren is in een paarden staart. En in plaats van haar gympen deed ze laarsjes aan. Zou hij haar dan nu eindelijk zien staan?

"Goedemorgen." Zei ze Toen ze binnen liep."wohoow gaan we voor de tough chick look vandaag Valencia? Vroeg Nino. Ze gaf hem een vernietigende blik. "Ik weet niet of het echt jouw look is, hoor lens." Riep Nino. "Houd je kop." Beet ze hem toe. "Wil je op die Eva lijken of zo?" Riep Giovanni." Die binnen liep. "Zeg houd jij ook is je kop is." Riep Valencia. "Gio jij moet Mauro in de gaten houden, dus wat doe je hier? Vroeg Lupo. Hij klonk weer zo gestrest.

"Ik wilde wat koffie."riep Giovanni. "Dat kun je ook onderweg halen aan het werk." riep Lupo. Het viel haar op Dat Lupo koud was tegen Gio. Er speelde meer dat wist ze zeker. Gio besloot eieren voor zijn geld te kiezen en maar te vertrekken.

"Mag ik jullie aandacht. Dit is Aida jullie nieuwe Collega. Leer haar later maar goed kennen. Ik stuur haar nu weg om iemand die ik verdenk van corruptie te schaduwen." Zei hij. Ze vond hem altijd zo knap als hij zo streng was.