Een vreemde stem wekte Avalon de volgende ochtend. "Het is 8 uur, tijd om op te staan en te ontbijten. De lessen beginnen om 9:30 uur. Jullie nieuwe roosters zijn gebracht. Ze liggen naast jullie bedden op jullie te wachten. Een fijne leerzame dag."
De stem viel stil. Ze keek naar beneden om Loena's heldere ogen terug te zien kijken, "Goedemorgen, Avalon." Zei ze en stond snel op. Avalon volgde haar voorbeeld. Het was koud in hun slaapzaal. Zo snel mogelijk trokken de meisjes hun nieuwe schoolgewaden aan. Ze hadden inderdaad een magische kleurverandering ondergaan. Ze waren gevoerd met blauwe zijde en geborduurd met een blauwe adelaar.
Er lagen een paar blauwe handschoenen, blauwe sjaals en puntige zwarte hoeden op de kast stoelen naast de gewaden. De meisjes zetten de puntmutsen open ruimden snel de winter cadeautjes in hun kasten op. Naast alle bedden lagen vellen perkament.
Loena nam het hare. "Oh jippie, we hebben dubbel Toverdranken met Griffoendor," zei ze, wijzend op het blok direct na de lunch. Voor de lunch leken ze bezweringen te doen met de Swaderichs en Geschiedenis van de Toverkunst met Huffelpuff. De rest van de dag leek vrij te zijn na Toverdranken.
Er stonden nog 4 lessen gepland voor de volgende dag. Eerst was er Kruidenkunde. Daarna was er gedaanteverwisselingen. Wat dat ook mocht zijn. Beide met Griffoendor.
Dan Verweer tegen de Zwarte Kunsten met Huffelpuf. En aan het eind van de dag was het Theorie der Toverkunst. met Swaderich. Toen werden de lessen op de een of andere manier gereset op woensdag,
maar daar begon de dag pas na de lunch met een nieuwe dubbele Toverdranken en dan gemarkeerd als middernacht met weer Griffoendor Astronomie. Alles leek een beetje overweldigend. Maar ze had tenminste de steun van Loena om op te leunen.
Dus na het ontbijt, dat voor haar een uitgebreid Engels ontbijt was. Gingen ze naar bezwerings les. De professor hier was een heel kleine man met de naam professor Banning. Hij stond bovenop een grote stapel hele zware boeken. Alles zag er heel grappig uit.
Hij begon de les met het afroepen van namen. Een paar keer had hij de naam Avalon verkeerd uitgesproken als Evian. Ze moesten een veer laten zweven. Maar aan het einde van de les was niemand er zelfs maar in geslaagd om de veer te bewegen.
Briget Ravenwoud blies de hare van de tafel en deed toen tegenover Banning alsof ze het met de spreuk had gedaan. Maar het enige dat Swaderich er mee opschoot is dat ze 10 punten verloor voor liegen.
Geschiedenis van de Toverkunst had Avalon bijna in een comage bracht. Oké, misschien was dat een beetje overdreven. Maar professor kist, die een geest was, slaagde erin om de oude magische crisis van de jaren 1800 heel saai te laten klinken.
Aan de lunchtafel schoof Ginny aan, die geërgerd keek. "Ik kan niet geloven dat we Sneep twee uur lang hebben." Zei ze tegen hen."Wat is daar zo erg aan?" Vroeg Avalon. "Volgens al mijn broers en Harry is Sneep waarschijnlijk de slechtste leraar ter wereld. Dat wil wat zeggen." wees ze.
"Naar de mening van Fred, George, Bill en Charlie. Hij is gemeen. trekt zijn eigenhuis voor. Wat verrasing zwaderich is. Hij is er trots op dat hij je minder laat voelen dan het oog van de salamander die je in toverdranken gebruikt. Dat is wat er zo erg aan is." maakt Ginny af.
"Ik heb gehoord dat hij ooit geprobeerd heeft een leerlingte vergiftigen." Onderbrak Loena's stem. "Nou." zei Ginny, "Ik zou er niet van opkijken." voegde ze eraan toe."
Zo slecht kan hij niet zijn. Ik bedoel, Perkamentus heeft hem ingehuurd." merkte Avalon op. "Ik respecteer Perkamentus en zo. Maar hij is een beetje gek, als je het mij vraagt." Ginny. "Vorig jaar stierf Harry bijna toen hij de Steen der Wijzen van de leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten probeerde te krijgen. Ik bedoel, de man stierf en Harry zwoer dat hij je weet wel had die uit zijn achterhoofd groeide." voegde Ginny eraan toe.
"Onmogelijk." verklaarde Avalon. "Nee, dat is het niet. Het heet iets dat zich laat vertalen als half bezit. Je weet wel was een soort teek was.Dus leefde van Krinkel. Harry zou over zoiets niet liegen." zei Ginny nuchter
"Ik bedoel, het zien van Je-Weet-Wel-Wie en mensen erover vertellen is niet iets wat je zomaar doet. Zeker niet Harry, je weet wel, die zijn vader en moeder heeft vermoord en nu bijna twee keer hem. Nee, Harry gaat daar niet over liegen. En Ron en Hermelien bevestigen zijn verhaal. En Hermelien kan zeker niet liegen." vertelde Ginny verder.
"Maar welk bewijs is het dan dat Perkamentus." Avalon maakte een gebaar met haar hand naast haar hoofd om duiden op waanzin. "Hij had krinkel in dienst. Dus het is niet echt ijzersterk om te zeggen dat het oké is omdat Perkamentus Sneep inhuurde." zei Ginny als antwoord.
De lunchbel ging. Ginny slaakte een kreun. "Kom op Griffoendors en Ravenklauwen, laten we twee uur lang mishandeld worden." Zei ze opeen dramatische manier.
wat Anderhalve kilometer ver leek stonden ze inde verrassend koele kerkers. Het was een warme dag aan het einde van de zomer, maar daar beneden voelde het alsof iemand de airconditioning aan had laten staan.
Ze baanden zich een weg naar het klaslokaal, dat van achteren al snel volliep. Tegen de tijd dat Ginny, Loena en Avalon een plekje hadden gevonden, moesten ze helemaal vooraan zitten. Wat Ginny niet eerlijk leek te vinden.
Niet lang daarna kwam een bleke man met zwart haar tot op zijn kin, gekleed in zwarte gewaden, het lokaal binnen. "Jullie moeten je toverstokken opbergen. In dit lokaal worden geen spreuken uit gesproken." Zei hij met zijn rug naar hen gekeerd. "En er wordt niet gepraat, tenzij het is om een vraag te stellen, of om een vraag te beantwoorden, en alleen nadat ik jullie toestemming heb gegeven om te spreken." vervolgde hij.
Niet dat die laatste waarschuwing nodig leek te zijn. Nadat de professor het lokaal was binnen gekomen, was de klas in een doodse stilte gevallen.
"Ik zal de les niet beginnen met het voorlezen van jullie namen om te laten zien hoe goed ik ze geoefend heb." Verklaarde hij.
Avalon keek Ginny aan en gaf een kleine grinnik. "Heb ik iets grappigs gezegd, juffrouw Wemel?" Zei hij terwijl hij zich een weg begon te banen. Naar hen toe. "En ik had geen idee dat je een tweeling zus had." Zei hij.
"Sorry, meneer, ik maakte dat geluid." Zei Avalon tegen hem. "En degene die je toestemming." Begon hij te zeggen terwijl hij voor hen ging staan. Avalon keek hem in de ogen. Wat hem vreemd genoeg leek te verlammen. "Lily." Zei hij nauwelijks boven een fluister toon uit.
"Het spijt me, meneer, Maar dat is mijn tweede naam. Ik heet Avalon."Hij schudde zijn hoofd, zijn focus nu op wat haar voorhoofd leek te zijn. "Ja, nou, ik zal het deze keer toestaan jongedame maar wacht de volgende keer tot ik je toestemming geef om te spreken."Zei hij terwijl hij zich omdraaide.
Ginny was stomverbaasd. Hij begon snel met de les. Ze moesten een versterkende oplossing maken. Het zag er allemaal erg ingewikkeld uit.
Hij liep om de leerlingen heen en controleerde hun ketels. "Meneer krouwel. Jij idiote jongen. Wanneer moet je de krokodillentranen toevoegen?" vroeg hij. Een kleine Griffoendor keek naar het bord. "Na het roeren, meneer." Zei de jongen. "En dat heb je duidelijk niet gedaan." Zei hij. "Dat betekent geen cijfers." Zei Sneep.
hij liep naar de ketel van Avalon. Haar toverdrank borrelde. Ze dacht niet dat het dat moest doen. "Mevrouw Prins." Zei hij terwijl hij in haar ogen keek. "Mijn suggestie is dat u de hitte lager zet, dan moet het goed komen." Zei hij op een vreemde vriendelijke manier.
"Dank u meneer." Zei ze een beetje verward. Ze zette het vuur onder haar ketel lager. De hele klas keek haar aan. Het was alsof er iets mis met haar was.
Na bijna twee uur stond Sneep op van zijn stoel. "Doe je brouwsel alsjeblieft in een proef kolf zodat ik het voor je kan beoordelen. Oh, en vergeet niet je naam er opte schrijven." Zei hij op verveelde toon.
Ze liepen naar de hal nadat ze hun brouwsels hadden ingeleverd en hun ketels hadden opgeruimd. "Wat was dat?" Vroeg Ginny. "Wat bedoel je met wat was dat?" vroeg Avalon. "De manier waarop hij je behandelde. Hij was. Nou, ik weet het niet. Hij is menselijk tegenover jou. Ik zou zelfs zeggen aardig als ik niet beter wist."zei Ginny.
"En waarom noemde hij je Lily?" voegde ze eraan toe. "Nou, dat is mijn tweede naam." vertelde Avalon haar."De mijne is Molly. Maar daar zul je hem niet naar horen vragen. Niet dat hij of iemand anders dat zou moeten doen." zei Ginny.
"Nee, dit was anders. Het was alsof hij iemand anders zag."voegde Ginny eraan toe. "Nou, de enige andere Lily waar iemand van ons van gehoord heeft is Potter," voegde Loena eraan toe."Hij kan haar toch niet bedoelen?" vroeg Loena. "Voor zover ik weet hebben ze elkaar zelfs nog nooit ontmoet. Harry zou dat geweten hebben en zou het me verteld hebben." bracht Ginny in.
"Je schijnt een goede band met Harry te hebben." zei Loena tegen haar. Daarop werd Ginny's gezicht net zo rood als haar haren."h..h...helemaal niet. H..h..hij is close met mijn broer." Zei ze met gestotter. Het groepje leerlingen dat naast haar stond maakte oeh en aah geluiden. "Zwijg allemaal." snauwde Ginny hen toe, en liep weg.
Unauthorized usage: this tale is on Amazon without the author's consent. Report any sightings.
Loena en Avalon gingen op weg naar de gemeenschappelijke ruimte voor de rest van de dag .Na het eten gingen Loena, Ginny en Avalon naar buiten tot het donker werd. Daarna gingen ze terug naar hun gemeenschappelijke ruimte. Loena en Avalon zaten uren lang op Loena's stapelbed. Ze praatten over hun eerste dag. Het was al na middernacht. Avalon klom in haar eigen bed en viel inslaap.
De volgende dag was minder bewogen. Loena en Avalon kwamenechter de klopgeest van de school tegen, Foppe, die stukken harnas omstootte. Dit betekende dat ze werden begroet door een enorm lawaai.
De Kruidenkunde vond plaats in de oude kassen van de school. Ze moesten verschillende planten verzorgen. geaanteverwisseling werd gegeven door professor Anderling. Ze moesten proberen een kever in een naald te veranderen. Aan het einde van de les lukte het geen van hen. De kever van Avalon was echter uitgerekt en puntig.
Ze gingen eten, maar Ginny moest vroeg weg. Op weg naar de gang botste Avalon tegen een blonde tweedejaars op. "Oei, feutje even opletten." Zei hij. Zijn twee vrienden, die iets verderop in de gang stonden,lachten. Ze hadden allebei een ietwat domme blik over zich.
"Sorry!" Zei Avalon tegen hem. "Sorry? Alleen maar sorry! weet ji jwel wie ik ben?"
"ik ben toevallig Draco Malfidus" Hij leek echt boos te worden toen Avalon niet reageerde. "Wat ben je, een Dreuzelgeborene?" Spuugde hij boos naar haar. "Dat ben je zeker. Een smerig modderbloedje. Zei hij. Het leek erg onbeleefd. Sommige leerlingen slaakten zelfs een zucht of schudden hun hoofd.
"Nee dat is ze niet." Onderbrak Loena. "Wie zijn je ouders dan? kleine meid." Snauwde hij haar toe. "Dat weet ik niet." sprak Avalon stilletjes. "Wat was dat kleine feut? Weet je dat niet?" Hoe weet je of je geen Modderbloed bent? Voor mij lijk je er wel op." Schreeuwde hij terwijl hij haar boekentas uit haar handen sloeg.
"GENOEG" blafte de stem van professor Sneep. "Je hebt gelijk professor, dat meisje probeerde me te duwen. Ik had gewond kunnen raken."
"Ik zei dat het genoeg was Malfidus. Raap de boekentas op en bied je excuses aan." Snauwde Sneep. "Maar professor." zei Mallfidus met een verbijsterde blik op zijn gezicht. "Laat me je niet nog een keer zeggen da tje het moet doen Draco." zei Sneep.
"Maar professor ze probeerde me pijn te doen. Ze is duidelijk een Modderbloedje."Mallfidus klonk geïrriteerd. "DAT HEEFT JE 50 PUNTEN GEKOST JONGEN." riep Sneep naar hem. De hele school keek nu naar hen."Dat zou je nooit doen, van je eigen huis." zei Malfidus vol ongeloof. "Dat zou ik wel doen Malfiedus. Dat heb ik net gedaan." Zei hij.
Malfidus mond viel open. Duidelijk verwijtend naar Avalon, gaf hij haar een harde duw. Ze viel, stootte haar hoofden schaafde haar ellebogen. "EN DAT HEEFT JE NET EEN MAAND NABLIJVEN OPGELEVERD Malfidus. VERDWIJN NU UIT MIJN OGEN. "schreeuwde Sneep. Malfidus rende langs de verzamelde leerlingen.
Sneep boog zich naast Avalon. "Gaat het, juffrouw Prins?"Vroeg hij haar. Ze probeerde met haar hoofd te knikken, maar telkens als ze zich probeerde te bewegen, draaide de kamer om haar heen.
"Het komt wel goed." Zei hij, terwijl hij haar optilde. 'Hebben jullie geen les bij te wonen?" De leerlingen verspreidden zich allemaal haastig.
Sneep droeg Avalon naar zijn kantoor en zette haarvoorzichtig neer. Toen liep hij naar een kast en haalde er een groenflesje uit. "Hier, dit is Wiggenweltdrank. Het zal wonderen doen voor je pijnlijke hoofd." Zei hij terwijl hij het opende en aan Avalon gaf.
Ze dronk het snel op. Blijf gewoon een minuut stilliggen." Zei hij terwijl ze voelde hoe de mist in haar hoofd begon op te trekken. Ze keek om zich heen. Ze zag dat Sneep zijn toverstok op haar ellebogen richtte en iets mompelde. De pijn verliet haar een seconde later.
"kijk nu ben je, zo goed als nieuw." Zei hij terwijl hij naast haar kwam zitten. "Als hij of iemand anders je ooit nog zo noemt, kom je meteen naar mij toe, goed?"zei Sneep op een zachte toon.
"Niemand mag je ooit nog zo noemen." voegde hij eraan toe. "Wat betekent dat eigenlijk?" vroeg Avalon. "Dat is een heel onbeleefd woord voor iemand van Dreuzelafkomst." Legde hij haar uit. "Maar wat als dat is wat ik ben?" vroeg Avalon. "Niemand mag je zo noemen, zelfs niet als je dat zou zijn wat je hoogst waarschijnlijk niet bent, Avalon. Nooit." voegde hij eraan toe.
Avalon stemde in toen ze zag dat het veel voor hem betekende. "Je zou nu helemaal in orde moeten zijn." Zei hij en glimlachte naar haar."ga nu maar gouw." Zei hij terwijl hij haar overeind hielp.
Ze liep de kamer uit. Zodra ze dat deed botste ze bijna tegen de Weme ltweeling op. "Niet te geloven Fred." Zei George. "Ik ook niet George. Ze is nog heel. Voegde Fred eraan toe. "Vertel ons er alles over." Zeiden ze eenstemmig terwijl ze Avalon voorzichtig de trap op stuurden.
Ze werden al snel begroet door Ginny, Loena en een andere roodharige jongen. waarvan ze aannam dat het Ron moest zijn. Ik zei het toch. Ze was bij Sneep. Zei een van det weeling tegen Ginny. "Gaat het?" Vroeg Ginny.
"Het gaat nu eigenlijk wel goed. Sneep heeft me een of ander drankje gegeven. Wiggen zoiets noemde hij het, toen heeft hij mijn ellebogen genezen. " zei Avalon.
"Wacht even." Zei de nieuwejongen als antwoord. "Sneep verzorgde jou?" Avalon knikte."Dat geloof ik niet." Zei hij. "at moet wel Ron. Ze moet een hersenschudding hebben gehad of zo." Zei George. "En het drankje dat hij je gaf, was dat Wiggenwelt?" Vroeg Fred.
Avalon knikte met haar hoofd. "Onvoorstelbaar." Zei George hijgend. "Totaal ondoorgrondelijk." voegde Fred eraan toe."Dat Sneep het aan mij heeft gegeven? " vroeg Avalon. "Nee,ik bedoel, ja, maar Sneep die voor een leerling zorgt. Niet tegeloven. Was hij aardig tegen je?" Vroeg George. "Ja." zei Avalon.
"Wie ben jij." Vroeg Fred. "Wees niet beledigd of zo. Sneep vriendelijk. Het is een wonder, je moet de reïncarnatie van Christus zijn of zo." voegde George eraan toe."Maar gaat het wel?" vroeg Ginny. "Moeten we je naarde ziekenhuisvleugel brengen?" Vroeg ze.
Avalon schudde haarhoofd. "Nou uwe hoogheid, ik denk dat we u nog wel zullen zien."zei Fred en de jongens vertrokken snel. "Waar hadden ze het over?" Vroeg Avalon. "Volgens hen behandelt Sneep leerlingen nooit aardig, jij bent misschien wel de enige tegen wie Sneep aardig doet." zei Ginny.
"Ik bedoel. Hij is maar half aardig tegen Swaderich. En hij heeft Malfidus net een draai om zijnoren gegeven." zei ze. "Dus de tweeling ziet dit als een wonder." voegde Ginny eraan toe.
Het nieuws dat Avalon genezen en behandeld was door Sneep leek de volgende dagen de hele school te bereiken. En iedereen leek er verbaasd over te zijn. Draco Malfidus was er helemaal niet blij mee.
Hij fluisterde beledigingen als ze hem passeerde in de gangen. of de Grote Zaal. Ze zat te eten op de laatste dag van haar nogal veeleisende eerste week. Ginny had zich een weg gebaand naar de Ravenklauw tafel. Ze zag er nogal vreemd uit. "Ginny, voel je je wel goed?" vroeg Loena. Het enige wat ze deed was haar schouders ophalen.
Een minuut of wat later kwam Ron aangelopen. Hij werd vergezeld door een borstelig bruin harig meisje. En Harry Potter. "Ginny is alles in orde?" vroeg Ron op zijn beurt aan zijn zusje. Opnieuw haalde ze haar schouders op en neer als antwoord. "Niet goed geslapen denk ik." Zei ze. "Ik wil gewoon wat tijd doorbrengen met Avalon en Loena." voegde ze toe.
Harry keek haar aan. Het viel haar opdat zijn ogen op die van haar leken." Dus jij bent de beroemde Avalon Prins." Grapte hij. Blozend knikte Avalon ."Hoe is het om in de gunst van Sneep te staan?" Vroeg hij.
Avalon rolde met haar ogen naar hem. Die vraag had ze al zo vaak gehoord. Harry leek het niet gemerkt te hebben. "Ik kan je een miljoen verhalen vertellen over aan zijn, hoe zal ik het zeggen, zeer slechte kant staan. Het is moeilijk te geloven dat hij een goede heeft." voegde Harry eraan toe. Hij keek Ron aan. "Hij is net een magere volwassen Dirk." Zei hij.
Avalon had geen idee wie Dirk was en het kon haar ook niet echt schelen. Ze wist alleen dat ze er een hekel aan had om steeds dezelfde vraag gesteld te krijgen. "Ik had het moeten weten zodra ik er een vleugje van opving."Malfidus zijn stem kwam van achter Harry's rug.
"Wemels, Griffel, wie jullie ook zijn, en Potter." Zei hij. Ron leek ineens achter Malfoy te kijken. "Oh hallo professor Sneep. We hadden het er net over hoe erg juffrouw Prins stonk." Zei hij. Draco draaide zich meteen om. Maar er was geen Sneep te bekennen.
"Een beetje nerveusjes daar, Malfidus." zei Ron grijnzend. "Wacht maar tot ik mijn vader hierover vertel." beet Draco en liep toen weg van hen. Avalon.Ginny en Loena grinnikten. "Het was onweerstaanbaar." zei Ron met een grijns.
Loena gilde opeens"PUDDING". Ze keken haar allemaal verbaasd aan. "Ditis mijn lievelingsding ter wereld." voegde Loena eraan toe. De groep lachte en nam afscheid van Loena en Avalon.
De tweede week van het trimester vloog voorbij. Ze hadden weer geoefend met de levitatiespreuk. En ze hadden ook nog een keer de Versterkingsoplossing geprobeerd. Avalon was de enige die het kon aan het einde van haar Toverdranken les.
Aan het eind van de week was het tijd voor hun eerste les Verweer tegen de Zwarte Kunsten, iets waar Loena en Ginny al sinds de eerste schooldag naar uitkeken. Ginny had haar les direct na Loena en Avalon. Het leek wel een beautysalon buiten het klaslokaal.
Meisjes waren hun make-up of haar aan het bijwerken. Een paar probeerden zelfs hun gewaden op te frissen. Avalon vond het allemaal een beetje veel. Zij en Loena gingen het klaslokaal binnen en gingen zitten. De klas was gevuld met bewegende portretten van Smalhart. De meeste portretten knipoogden naar Loena en Avalon.
Een paar minuten later kwamen er een paar jongens bij. De meisjes kwamen luid giechelend binnen, een minuut voordat de les zou beginnen. Bij het klinken van de bel werd de deur boven de kleine trap dramatisch opengegooid.
Professor smalhart, gekleed in een paarsgewaad, kwam een paar seconden later uit de deur. Met een flair voor dramatisch liep hij naar de voorkant van de klas.
"Welkom," zei hij terwijl de meeste meisjes in de klas giechelden. "Er staat jullie wat te wachten." voegde hij eraan toe. Hij liep een rondje door de klas voordat hij weer vooraan kwam. "Eens kijken hoeveel jullie deze zomer geleerd hebben. Een verassings overhoring,"zei hij met een zwaai van zijn toverstok.
Stukken perkament verschenen en werden op het bureau van elke leerling gelegd. "Jullie krijgen de rest van de les." zei smalhart terwijl hij plaatsnam naast een van zijn schilderijen. Avalon draaide haar stuk perkament om.
De vragen in de quiz waren een beetje vreemd. Ze gingen allemaal over de professor. Sommige waren zoals: Wat is de lievelingskleur van Gladianus Smalhart? En eentje was nog vreemder. Wat is Gladianus zijn geboortedatum? Avalon had geen van zijn boeken gelezen. Dus ze had geen idee wat ze moest invullen.
Pas aan het einde van de les was het haar gelukt om haar eigen naam in te vullen. Maar wat had dat met verdediging te maken? Hij zwaaide nog eens met zijn toverstok en deper kamenten zoefden over naar waar Smalhart stond.
Hij bekeek ze een paar minuten. Toen richtte hij zich tot de klas. "Nou, nou, nou. Dat is toch niet zo goed?" Zei hij. "De meesten van jullie hadden geen idee wat mijn lievelingskleur was. "Hij glimlachte naar de klas en zei: "Het is paars. De meeste meisjes zwijmelden. Zelfs Loena had een mistige blik in haar ogen. "Oh jee, dit gaat niet. Juffrouw Prins heeft geen enkele vraag beantwoord," zei hij.
"Juffrouw Prins, ik wil graag dat u na de les blijft om dit met mij te bespreken." Avalon slaakte een kreun. De klas liep leeg toen de bel ging. Alle meisjes in de klas vertelden haar hoe veel mazzel ze we niet had.
"Juffrouw Prins, ik denk niet dat u uw best doet in deze les." Zei hij. "Dat heb je uit één les gehaald." zei Avalon. Hij maakte een geluid dat een beetje klonk als een tut tut tut.
"Juffrouw Prins, ik wil graag dat je de komende 7 avonden hier komt om te werken aan het lezen van mijn boeken."
"Nablijven? Waarvoor?" Vroeg Avalon hem. "Nee, het is geen na blijven. Het is een soort naschoolse bijles. Ik denk dat je het nodig hebt," zei hij. "Nou, nu we dat geregeld hebben, zal ik het je huishoofd laten weten," zei hij glimlachend. Avalon gromde.
Ginny en een andere klasgenoot kwamen het lokaal binnen en zochten een stoel. Avalon lieplangs Ginny. Ze gaf haar een snelle waarschuwing. Van streek ging ze terug naar de gezamelijke kamer.