Lieselotte ijsbeerde in haar trouwjurk door de ruimte heen. "Eef ik kan dit niet." zei ze. "Natuurlijk wel. Je houdt toch van hem?" Lotte knikte. "Maar is het niet te snel?" zei ze. "Lotje hij is stapelgek op je en jij op hem dan hoef je niet te wachten. "Wat als mama komt opdagen" vroeg ze. "Dan vragen we die vriendelijk om te vertrekken. Zelfs Sophie mocht haar niet."

Er was het afgelopen jaar veel gebeurd. Na bewezen te hebben dat Sophie werkelijk de dochter van Eva en Floris was werd haar ontvoerder die zij altijd had gezien als haar moeder op gepakt. Eva wilde niet dat deze vrouw werd vervolgd. Ze had Sophie liefdevol opgenomen als haar eigen kind omdat ze een miskraam had gehad, iets wat Eva wel kon begrijpen. Sophie zal haar adoptie moeder nog regelmatig en zelfs Floris en Eva hadden goed contact met haar.

Carmen en de tweeling waren enorm blij met hun wel heel grote zus. Liselotte had haar zelfs toegevoegd aan haar lijst met bruidsmeisjes. Na dat alles weer eindelijk rustig was prikte romeo en Liselotte een Datum voor hun bruiloft. Wat ook wel nodig was. Lotte liet per ongeluk ontvallen dat ze al 2 maanden zwanger was. Marion kwam binnen lopen. "Ben je er klaar voor lotje?"vroeg ze. Romeo had Marion gevraagd als ceremonie meester. "Misselijk, maar of dat nou de zenuwen zijn of die kleine weet ik niet." zei Liselotte. "Komt allemaal goed, joh. Kom je man wacht."

The narrative has been illicitly obtained; should you discover it on Amazon, report the violation.

Floris kwam binnen lopen en floot speels. "nou houd op."riep Liselotte. "Je bent prachtig hoor lotje. Bijna net zo mooi als je zus was." Zei hij en hij kuste Eva. "Jij bent bevooroordeeld meneer Wolfs." zei Eva terwijl ze hem een por gaf. "Absoluut. Ik denk ook dat Romeo haar mooier vind dan dat hij jou vond." Zei hij. "Kom meisje tijd dat je van die romeo een eerlijk man maakt." hij bood Liselotte zijn arm en samen liepen ze naar het altaar waar hij Liselotte aan Romeo gaf.

Na een korte ceremonie gave Romeo en Liselotte elkaar het ja, woord. En verklaarde de priester hen tot manen vrouw. Eva keek tevreden om zich heen. Dit voelde als puur geluk. Ze had haar prachtige gezin. Floris had haar vergevenen hun huwelijk was sterker dan ooit. Ze zou dankzij Liselotte tante worden. Floris omhelsde haar "Laat die donder wolken maar komen" zei ze. "Met jou kan ik alles aan."