Die dreigbrieven zaten haar niet lekker. Ze hield de tweede brief geheim voor Floris. Hij zou uit zijn stekker gaan. Maar ze voelde zich niet egt meer veilig. Behalve als ze Lotte Floris en Carmen in een ruimte had. Het viel Floris ook op. "Eef wat is er?" vroeg hij haar hand pakkend. "Niets beetje gestrest door Dave." loog Eva. Hij gaf haar een kus in haar haren. "Als hij te ver gaat, vertel je dat mij hè?" Eva glimlachte zwakjes. "Ik kan hem wel de baas hoor." zei eva. "Daar twijfel ik ook niet aan, maar als hij handtastelijk word." Floris maakte zijn zin niet af. Niet dat dat nodig was ze begreep wat hij wilde zeggen. "Ik ga slapen." zei eva en ze liep de woonkeuken uit.

Slapen deed ze sinds ze die laatste dreigbrief had gekregen, niet echt. Hoog uit een uurtje of 2. de volgende ochtend in het bureau kreeg ze een zaak met Dave. Er waren aangiftes gedaan over aanranding door een groep van 10 jongens. "Billen knijpers dus" riep Dave. "Aanranding is wel iets meer dan dat hoor." zei Eva geërgerd. "En hoe gaan we die billen tikkers pakken?" vroeg hij. Eva rolde met haar ogen. "Dat word beelden bekijken."zei Eva. Ze had daar absoluut geen zin in. "Nou weet je wat je doet Lekker ding." zei Dave terwijl hij op haar bureau ging zitten. "Jij gaat braaf naar die beelden kijken. Dan ga ik wat nuttigs doen." zei hij. "Ga van mijn bureau af." zei Eva. "En als je met nuttigs doen koffieleuten bedoeld dacht ik dat even niet. Jij gaat daar op dat bureau de helft van de beelden bekijken." riep Eva boos. Ze wees naar het oude bureau van Romeo.

"En waarom mag ik daar niet zitten?" vroeg hij naar Floris zijn Bureau wijzend. "Omdat je me dan afleid met je idiote gedrag." Beet eva toe. "Of met mijn looks? Ik weet dat ik nog al een mooi koppie heb." Dave legde zijn handen op haar schouders die hij binnen een seconde naar haar hals bewoog. Eva greep een van zijn handen en draaide die om. Dave schreeuwde het uit van de pijn. "Doe dat nog een keer en ik breek hem." zei Eva die hem aan keek. "Ik krijg jou nog wel in bed."zei hij. "Jij gaat daar zitten en je werk doen." Zei Eva zijn reactie negerend.

"Wat ben je aan het doen?" Vroeg Floris haar een half uur later. "Beelden bekijken om massa aanrandingen te bewijzen. Ik krijg er vierkante ogen van." Zei Eva. "Niet alleen dat. Zeg schatje slaap je wel goed? Die kringen rond jouw ogen worden steeds donkerder." Zei Floris. "Gisteren niet zo. Jij kwam ook zo laat." Plaagde ze hopend dat hij het onderwerp zou laten vallen. "Er is iets met jouw Eefje. Ik ken je." Antwoorden hij en gaf haar een vlugge zoen. "Als ik het niet dat." Zei Micheal Myles. "Dit is precies de reden waarom ik jullie uit elkaar gehaald heb."

"We hadden pauze. Dit is de koffie corner." Zei Floris verdedigend. "Ik tolereer dit een keer." Zei myles. En liep weg. "Zo' n pure zonnestraal hè die man." Riep Floris geërgerd. Eva schoot even in de lag. "Wat ben jij dan?" Vroeg ze. "Maneschijn." Grapte Floris. Hij keek om zich heen en gaf Eva nog een kus. "Meneer Wolfs toch,dat is tegen de regels." Zei Eva plagend. "Ja weet ik mevrouw maar mijn oude partner is nogal onweerstaanbaar." Eva glimlachte en omhelsde hem even voordat ze weer terug ging naar haar scherm.

Na nog 4 uur beelden te hebben bekeken leek ze iets gevonden te hebben. "Wolfs kom is." Zei ze uit gewoonte. "Wat is er?" Vroeg hij bezorgd. "Kijk daar. Ik kan het niet heel goed zien maar daar is duidelijk iets mis." Zei ze wijzend naar de beelden. Floris ging achter haar staan. "Spoel is terug." Zei hij. Na nog 3 keer kijken knikte hij. "Dat lijkt het wel ja, maar erger ze lijken te weten waar de camera's hangen. Je kunt niet genoeg zien om aanranding te bewijzen. Op die hoek hebben we geen camera's." Zei hij. "Wij niet nee. Maar misschien dat café tegen over wel." Ze genoot ervan om weer even met Floris te kunnen sparren. "Hoor ik hier niet bij betrokken te worden?" Vroeg Dave.

Floris ging demonstratief op Eva's bureau zitten."zeker wel maar ze wilde iets zeker weten. En soms kan iemand buiten een partner het duidelijker zien." Zei Floris. "Zij houd er niet van als je op haar bureau zit. "Kijk nou hij denkt je te kennen Eef." Eva glimlachte. "Ok ik ga naar dat café om de beelden te vragen." Zei ze en stond op. "Dan moet ik mee." Riep Dave. "Welnee jij kijkt ook al uren beelden neem jij nou wat koffie." Zei eva gespeeld vriendelijk. "Wat lief van je zeg" zei Dave verrast. Floris wist wel beter, ze wilde hem zo vaak mogelijk zo ver mogelijk uit haar buurt hebben. "Moet ik mee?" Fluisterde hij. Eva knikte. Zij en Wolfs werkte nou een maal beter.

Na een kwartiertje rijden waren ze bij het bewuste café. "Goede middag eva van Dongen dit is mijn collega Wolfs." Ze pauzeerde eventjes. "Wat kan ik voor u doen?" Vroeg de verveelde man achter de bar. "Een paar dagen geleden vond hier buiten tegen over uw zaak mogelijk een incident plaats. Wij wilde weten of u misschien beelden had hiervan." Vroeg ze. "Nee, ik ben op vakantie geweest toen zat de zaak dicht." Zei hij. "Dan draait de camera toch wel?" Zei eva vriendelijk terwijl Floris rond keek. "Ja luister is lekker ding, die krengen nemen 24 uur op en dan word het gewist hè. Privacy." Zei de man. Het platte Amsterdamse accent viel haar nu pas op. "Kunt u beleefd blijven." Zei Floris. "Moet de grote stoere agent het timide meisje weer eens komen redden." Riep de eigenaar. "Timide? Mijn collega." Floris lachte de man uit. "Niks timide. Ze vecht je zo je eigen tent uit. Maar beleefdheid is wel het minste hè." Eva Glimlachte even. Ze had dit zo gemist werken met Floris.

"Goed dan, nee mevrouw alle beelden zijn gewist als het niet gister avond is gebeurd."zei de man. "Dat is dan heel jammer bedankt voor uw tijd." zei Eva en draaide zich om. "Eikel" zei ze fluisterend. Floris lachte zachtjes. "Wat nu?" vroeg hij. "Dat weet ik niet even na denken.

" Eva's telefoon ging. "Fijn. Myles" ze nam hem snel op "Met Eva?" ze luisterde even het viel Floris op dat haar ogen steeds bozer werden. "Ja ik ben op de hoek van de platielstraat en het vrijthof. Ja ik zal het door geven ja. Nee meneer het zal niet meer voor komen." zei eva geïrriteerd.

"Ik moet terug?" zei Floris. "Ja en Dave komt hier heen." ze snoof door haar neus."Prima. Zie ik je thuis?" Floris glimlachte en gaf haar een kus op haar wang. "Natuurlijk zal ik eens Chinees halen voor je? Dat kun je wel gebruiken straks denk ik." zei hij. Ze wist dat hij dat absoluut niet lekker vond maar het voor haar deed. "Ik wist dat er een reden was dat ik met je trouwden.Tot straks." Floris nam haar even in zijn armen. "Laat je niet gek maken door die eikel hè. Blijf je veel te goed voor jouw baan zelf." Eva glimlachte.

"dat mag niet onder dienst tijd." hoorde ze Dave roepen. "doe dat plakken maar in jullie eigen tijd." riep hij er achter aan. Floris liet Eva weer los. "succes."Zei hij en liep naar Dave. " 3 dingen. Houd haar veilig. Het kan me niet zo veel schelen of jij kogels moet op vangen zo lang mijn vrouw maar veilig thuis komt. Twee. Blijf met je gore poten van haar af of ik breek ze. Drie. Luister is naar haar. Je kan nog zo veel van haar leren." hij keek naar Eva. "ik ga voor dat jij nog meer in de problemen komt."

Unauthorized content usage: if you discover this narrative on Amazon, report the violation.

"Goed, even denken hoor.Dat café daar had geen beelden. Die aan de overkant heeft geen camera's en ziet er failliet uit. Op de hoek van het vrijthof staan geen camera's moet ik is een aantekening van maken. Wat nu?" zei Eva meer tegen zichzelf dan tegen haar partner. "buurt onderzoekje dan maar?" vroeg hij. "Is al gedaan door de Collega's niemand heeft iets gezien of gehoord. Het vrijthof is altijd rumoerig." zei Eva. "Maar." bedacht ze in eens. "We kunnen langs deuren waar een camera deur bel hangt. Misschien hebben die iets opgepakt." Dave keek haar aan. "Die filmen niet om een hoek lekkertje." zei hij. "Niet geschoten?" zei Eva en ze liep al weg. Dave keek haar na. 'Man wat een vuur in die vrouw' dacht hij. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij zijn baan op het spel zetten en iets eigenlijk strafbaars deed voor een vrouw als Eva.

"goede middag. Eva van dongen Politie Maastricht. Mag ik u vragen of u beelden heeft van afgelopen woensdag avond rond 10 uur." vroeg ze aan een oudere dame die de deur had open gedaan. "Ach kindje ik weet niet hoe dit ding werkt ik krijg een melding als er beweging is. En als er word aan gebeld druk ik hier op maar ik weet het niet." zei de dame. Eva glimlachte vriendelijk naar haar. "Zou ik eens mogen kijken misschien kan ik het u zelfs uitleggen." Zei eva vriendelijk. Dit vrouwtje deed haar denken aan haar oma waar ze vroeger wel eens naar weg liep toen ze een jaar of 10 was. En het leven met haar vader en zijn misbruik van haar toch wel te veel werd.

"Zeg Eef daar hebben we geen tijd voor." zei Dave. Eva Rolde met haar ogen. "Let maar niet op hem hoor." het oude dametje gaf haar iPhone even aan Eva. De vrouw had hem al ontgrendeld of er stond geen vergrendeling op. "Ja dank u wel." zei ze en ging zo staan dat het vrouwtje kon mee kijken. "Kijk als u hier op drukt het woordje Ring. Dan gaat u naar uw Camera bel. Als u dan op live drukt, ziet u gelijk wat er voor uw deur is. Handig hè?" zei Eva. "Nu ga ik even naar opnames kijken wat de camera allemaal opgenomen heeft." Zei Eva.

Ze scrolde door de beelden en vond inderdaad een best wel goed beeld van de massa aanranding. Ze zag 2 of 3 goed herkenbare gezichten. "Nou super zeg, mevrouw mag ik een paar van de opnames hebben?" vroeg Eva. "Eef. Kom je nou nog." riep hij. Eva rolde met haar ogen. "Wel een ongedurig type hè?" zei het oude dametje. "Dat ziet u heel goed." zei eva. "Goed ik heb de beelden naar mijn e mail gestuurd. Als u nou ooit hulp nodig heeft met iets bel me dan." Eva gaf haar kaartje waar ze ook haar privé nummer op schreef aan het oude vrouwtje. "Dank je wel kindje zal ik doen hoor." zei het vrouwtje.

"Kunnen we nu eindelijk gaan." zei Dave geërgerd. Eva stapte in haar auto en reed naar het Bureau. Na de beelden goed bestudeerd te hebben en in het gezicht herkenning programma te zetten kwamen er 3 namen uit. Nick de waal. Mohamed El Hamdi. En Nigel de jong. Alle 3 een strafblad voor geweld plengingen en winkel diefstal."Zo zo. Gaan we een voetballer aan houden?" Zei Dave die over Eva's schouder mee keek. "Zeg kun je een stukje achter uit gaan?" vroeg ze. "En als jij kon lezen zag je dat deze jonge man 18 jaar is en een blanke huidskleur heeft." zei eva geërgerd. Ze keek op haar Horloge. "De dienst zit er op we halen ze morgen wel op." Eva stond op en pakte haar jas van de rug leuning.

"Zeg zullen we wat drinken?" vroeg Dave. "Ik ben gelukkig getrouwd." zei Eva. "Dan kun je toch wel met een collega wat drinken?" zei hij. "Niet een die zo veel toespelingen maakt naar je weet wel als jij. Oh en ik wil je nog wat zeggen trouwens. Ik heet voor jou geen Eef." Beet Eva hem toe. "Kom ga nou gewoon wat drinken met me." Smeekte Dave. "Vind ik geen slecht idee." hoorde Eva Micheal Myles zeggen. "alstublieft." smeekte Eva. Ze wilde naar huis naar. haar gezin. "Ik sta er op mevrouw van Dongen. misschien brengt het u naarder naar elkaar." zei Myles. "Reken daar maar op." fluisterde Dave. Het beviel eva niet. "Nou goed dan."zei Eva, ze wilde niet dat dit haar baan op de tocht zou zetten.

Ze probeerde Floris te bellen maar kreeg zijn voicemail. "Hey schat ga jij maar lekker iets culinairs aan Carmen voeren. Ik moet met Dave wat gaan drinken."ze zuchtte. "Moet van Myles dus ga ik maar. Houd van jullie. En zie je vanavond." sprak eva uit eindelijk in in het antwoord apparaat. "Nou laten we dan maar gaan hoe eerder we daar zijn hoe eerder ik weg kan." zei Eva. Dave kreeg een vreemde glimlach om zijn mond. Maar Eva besloot die te negeren.

Floris hoorde nog net zijn telefoon af gaan toen hij de keuken in liep met wat bood schappen. Als hij dan Chinees moest eten wilde hij wel een egt lekker toetje. Hij pakte zijn telefoon keek op het display 'Eva" hij wilde net op opnemen drukken toen de voicemail het over nam. Zuchtend wachten hij een minuutje en belde het nummer van de voicemail. "U heeft 1 nieuw bericht." zei de computer gestuurde stem. "Eerste nieuwe bericht. Vandaag ontvangen om 17 uur 25." vervolgden de computer stem.

"Hey schat ga jij maar lekker iets culinairs aan Carmen voeren. Ik moet met Dave wat gaan drinken.moet van Myles dus ga ik maar. Houd van jullie. En zie je vanavond." hoorde hij Eva's stem zeggen. Hij keek zijn dochter aan die in haar favoriete stoeltje hing. "Je hebt geluk meisje. Mama kan niet thuis komen eten dus gaan we wat lekkers maken." zei hij. Hij tilde haar op en liep naar de buiten deur. "we moeten wel even boodschappen doen dan." zei hij toen hij de deur met haar uitliep.

Na het eten was Eva er nog niet het beviel hem niets. Eva was niet het type wat een avondje ging zuipen. Ze dronk niet eens alcohol. Hij had haar telefoon zonder dat zij het wist in zijn Find my Phone app gezet. Hij was haar al eerder bijna kwijt geraakt hij wilde er alles aan doen dat zo iets nooit meer zou gebeuren. hij zette zijn app aan en binnen een minuutje kon hij haar telefoon vinden. Hij was momenteel in een café met de simpele naam 'Zondag.' daar kon haar niet snel wat overkomen. Hij wist dat de eigenaar van dat caféétje bevriend was geweest met Frank.

De man Hette Ilja nog iets. Volgens Frank was dat echt iemand die 5 kwartier in een uur kletsten. Dus daar was ze wel ok. Hij sloot de App af en ging samen met Carmen tv kijken. Om een uur of 11 ging de oude vaste telefoon van de Ponti. Het verbaasde hem. Die was in geen jaren meer door iemand gebeld. "De Ponti?" Zei Floris in de oude hand set. "ja Hallo is dit Meneer Wolfs? de man van Eva?" hoorde hij een man vragen. "ja wie is dit?" vroeg Floris. "dit is Ilja Hartog van Zondag. Zeg sinds wanneer drinkt Eva alcohol?" vroeg hij. Dit beviel Floris niet. "Hoezo wat is er dan?"

"nou Eva werd hier net weg begeleid door een man. Hij zei dat hij haar thuis zou brengen om dat ze te veel had gedronken. Nu ken ik Eva een beetje nou ja vroeger dan en ze dronk geen druppel." verklaarde Ilja. Floris probeerde rustig te blijven dit was niets voor Eva ze dronk nog steeds geen druppel alcohol. "nee Eef drinkt nog niet. Hoe lang geleden zijn ze vertrokken?" vroeg Floris. "klein kwartiertje." antwoorden de man. "goed u hangt nu op en belt de politie daar vraagt u naar Brigadier Dreesen en vertelt dit verhaal nog een keer. Dan zeg je haar Wolfs te bellen zij weet dan genoeg."