Het was het eerste jubileum van haar huwelijk. Het was een jaar geweest met veel emoties. En onzeker heden. Een. Kleine 2 maanden geleden had ze niet kunnen in denken dat ze nu nog steeds gelukkig zou zijn. Haar Partner en nu al bijna een jaar echtgenoot Floris Wolfs lag toen nog in coma en had 1 voet in zijn graf. Bijna blijde benen zelfs. Ze had doods bang geweest dat hij haar en hun dochtertje Carmen alleen zou achterlaten.

Als ze er over na dacht waren de laatste 2 jaar heftig geweest. Sinds ze undercover was geweest in een Speciale Club om vermissingen van jonge meisjes op te lossen. Wat gelukt was maar een van de Zeden agenten joris Bols had de zoon geweest van haar oude vijand, jens Bols. En net als zijn vader had Joris haar ontvoerd. En ook meermaals verkracht. Ze had het bijna met de dood moeten bekopen. Als haar goede vriendin en collega Marion er niet was geweest.

Maar gelukkig leek alles nu weer te kalmeren. Ze had ooit van haar broer Maurice geleerd om juist het meest van die kalme momenten in het leven te genieten. Storm was er genoeg. Ze ging in de keuken van haar voormalig pension op de grond zitten. Naast het kleedje waar haar 9 maanden oude dochtertje aan het spelen was met gekleurde ringen die ze als een toren om een paaltje moest doen.

"Dat is nu een uitzicht waar ik het meest van geniet." Hoorde ze Floris zeggen. " De twee meisjes waar ik het meest van houd." Zei hij knielde naast hen neer kuste Carmen op haar hoofd en boog naar Eva om haar een lange kus te geven. " Zal ik lunch maken?" Vroeg hij. " Ja, ik wil ook wel lunch koken hoor, maar ja, dat wil jij niet." Zei Eva plagerig. " Ik ben niet heel groot fan van Pasta Ala Eva." Zij hij glimlachend. " Wat gaan we vandaag doen?" Vroeg hij. " Ik dacht we gaan lekker niets doen, gewoon even samen zijn met zijn drieën. Ik heb Liselotte naar de bieb verbannen, ze moest blokken voor haar eerste examens als ze die haalt, mag ze de stage periode in." Zei Eva. " Hm met zijn drietjes of durf ik het voor te stellen alleen jij en ik?" Vroeg Floris.

Royal Road is the home of this novel. Visit there to read the original and support the author.

Eigenlijk verlangde Eva daar wel naar. Ze hadden sinds hun huwelijk nauwelijks tijd gehad met zijn 2. " Wat doen we dan met Carmen?" Vroeg eva. " Ik geloof dat daar tante Marion wel van pas kan komen." Zei Floris lachend naar haar. "Wolfs je hebt wel eens goede ideeën." Zei Eva ondeugend glimlachend. " Zal ik Marion dan bellen?" Vroeg hij. Eva knikte. Een klein half uur later stond Marion in de woonkeuken.

" Goede middag." Zei ze glimlachend. "Zeg het is toch wel goed als ik lekker ga shoppen met die kleine van jullie hè?" Vroeg ze. Eva knikte. " Niet te veel verwennen hè." Zei ze plagend. " Dat is mijn baan als peet tante Eef." Grinnikte Marion terwijl ze Carmen op tilde. " En waar is Lotte?" Vroeg ze. "Naar de bieb die moet studeren. " Ik snap het al." Zei Marion lachend. " Even alleen zijn." Eva keek Marion aan. " Goed, ik neem dit kleine snoepje mee." Zei Marion. "HANDJES BOVEN DE DEKENS HÈ." Riep ze gniffelend terwijl ze de trap weer op liep.

Floris nam Eva in zijn armen. " Moeten we haar nog zegen dat we dat niet kunnen garanderen?" Zei hij plagend. "Ik denk het niet. Ik denk dat ze er al van uitgaan dat we dat niet gaan doen." Zei Eva grinnikend voor ze hem kuste.

" Eva? , Floris? Zijn jullie thuis?" Vroeg Liselotte toen ze de woonkeuken inliep. De brief Geadresseerd aan haar zus die ze op de mat had gevonden legde ze op de keuken tafel. " Nou blijkbaar uit of zo." Zei ze tegeen zichzelf. Ze pakte een blikje cola uit de koelkast en ging nar haar kamer om verder te studeren voor haar examen.

Een paar uur later kwam Lotte weer de keuken in. " O, jullie waren er wel." Zei ze toen ze haar zus en zwager aantrof. "Ja, Lotte waar komt deze vandaan?" Vroeg Eva die de brief omhoog hield. " Geen idee. Lag op de mat." Eva knikte en deed hem open. " Floris!" Riep ze ineens en gaf hem de brief.

"Wees (niet) bang. We zijn jou nog niet vergeten." Was het enige wat er op de brief stond. Eva kreeg er een onbehaaglijk Gevoel van. Meestal was een tekst als deze geen goed teken.