Chapter 5: Old Friends

Days passed.

During this time, Lin Feng continued to visit The Immortals Shopping Mall every day and had his breakfast at the Street Food Shop. Alongside Turkish simit, he sometimes had tea, and sometimes Turkish ayran…

One midday, in the Rising Sky Forest;

The Rising Sky Forest—the source region where Qi Energy concentrated that lent its name to Rising Sky City—was an area where the treetops stretched as if to touch the heavens, their leaves emitting a silvery glow under the moonlight. Even the outer layers of the forest posed a threat to ordinary cultivators, while its depths were suitable only for the strong or desperate cultivators.

Spiritual plants, stones, and rare materials abounded in the forest, yet the most valuable among them revealed themselves only as one ventured closer to its heart. Similarly, the beasts roaming there were exceedingly deadly. For this reason, low-level cultivators typically wandered in the outer layers of the forest, gathering treasures that were less valuable and commensurate with their abilities.

Lin Feng was one of these low-level cultivators. He was merely at the 9-Star Martial Novice level. With an old black leather bag hanging at his waist and a rusty sword on his back, he would come to the outer layers of the Rising Sky Forest every day to collect spiritual plants, which he then sold in the bazaar of Rising Sky City. The only reason he could purchase Turkish simit, Turkish ayran, or tea each day was the money he earned from selling these treasures.

Today, as the sun began to set, he advanced deeper into the forest. The surroundings were misty and humid. Amid the whistling winds, the chirping of birds could be heard, and occasionally the roar of a beast from afar echoed.

Lin Feng carefully scrutinized his surroundings. When he discovered a “Moonflower Root” in the hollow of a tree, his face brightened slightly. Although this plant was intended for Martial Novices, it was used in medicine-making and fetched a reasonable price. After tucking it into his bag, he continued on his way.

A little further ahead, he made eye contact with a group of cultivators. They were clad in blue robes, and their weapons gleamed. A momentary exchange of glances suddenly tensed the atmosphere.

No one spoke. After a brief look, everyone went their separate ways. In the forest, silence meant survival. It was never wise to attract other cultivators without cause. Besides, one must not forget the beasts—enemies to all.

As hours passed, Lin Feng ventured a little deeper into the forest. He normally would not come to this area, but today he had decided to take a risk. Right behind a boulder, he spotted a golden-hued plant vibrating with spiritual energy: the Star Seed Herb.

("Hahaha. I caught you off guard. With this, I can eat Turkish simit and Turkish ayran every day for a year!")

Just as Lin Feng reached out for the herb’s roots, a pair of laughs echoed behind him.

("How lucky we are, this is a Star Seed Herb... How lucky we are, right, brother?")

Lin Feng quickly turned toward the source of the voice. Standing before him were two individuals of the same height and bearing similar facial features.

("Fuck, these are the Wei Twins; Wei Yun and Wei Lei!")

Wei Yun and Wei Lei were the infamous twins dwelling in the remote corners of Rising Sky City. Each was at the 10-Star Martial Novice level. This was an entire minor realm above Lin Feng’s current xiulian level. Moreover, while Lin Feng was alone, they were two. To make matters worse, these identical twins had lived their entire lives trusting each other implicitly, their coordination flawless.

Lin Feng gritted his teeth. The ruthlessness of the Wei Twins was no secret. They never hesitated to bully those they found alone in the forest. Rumor had it that they had even been responsible for a man’s death in the past, though the matter had been closed due to a lack of evidence.

To kill…

In the world of xianxia, was killing an abnormal act? Of course not. It was quite commonplace.

However, killing arbitrarily was not the work of virtuous cultivators but of evil cultivators. Thus, virtuous cultivators would attempt to resolve their issues either through discussion or combat. (!)

Those who solved their problems by killing were evil cultivators, and such individuals were regarded as enemies of the entire Path of Virtue.

There was no issue with killing evil cultivators. In fact, not only was it acceptable, but there was even a reward for it.

Thus, those who did not wish to bear the stigma of being labeled an evil cultivator, if they intended to commit an arbitrary murder, had either to leave no trace behind or use their influence to cover up the incident.

The Wei Twins had no backers. They were stray cultivators—like Lin Feng, unaffiliated with any power center and having embarked on the xiulian path by chance.

In other words, if they wished to kill someone, they had to leave no trace behind.

But were they skilled enough to hide all traces?

Of course not.

But was Lin Feng valuable enough to warrant a detailed investigation into his death?

Once again: of course not.

Thus, all the Wei Twins had to do was to kill Lin Feng and then present the murder as a beast attack (!).

This was by no means a difficult task; after all, beasts attacking humans was a fairly common occurrence.

Both Lin Feng and the Wei Twins were well aware of this fact. They were no fools. That’s why Lin Feng was at a significant disadvantage at that moment.

If he were to fight the Wei Twins to the death, he would most likely perish.

So, was the Star Seed Herb worth it?

Once again: of course not.

This was not a unique, coincidental encounter; there was a chasm between risk and reward. The risk far outweighed the reward.

Moreover, the worst part for Lin Feng was that the Wei Twins had read the situation perfectly.

Wei Yun stepped forward, a sly grin appearing on his face:

"So you've found the Star Seed Herb, Lin Feng. What a coincidence—we were just looking for it. What do you say, brother, shall we reward you for your troubles?"

Wei Lei slowly unsheathed his sword from its scabbard.

"Absolutely. We can prepare a fine grave for him. This plant will serve our purposes much better."

Lin Feng stepped back and pressed his back against a rock.

("Fuck, these damn thieving bastards!")

At that moment, Lin Feng was in a predicament. Both sides knew that this herb was meant to be handed over to the Wei Twins.

But there was a major problem.

If Lin Feng handed over the herb quietly, he would be compelled to surrender everything to the Wei Twins every time he encountered them in the future. For once one yields, one always yields.

It was crucial to react appropriately at the right time—even if it meant deliberately walking into death!

Because people would rather kick someone down than lend a hand to those who had fallen. They preferred to trample the crushed instead of supporting them.

Even if you got beaten by bullies when trouble found you, your face must not betray pain, doubt, or fear. If they even caught a whiff of fear, they would never let you go.

If you found yourself in an utterly insurmountable situation, you had to take the beating with pride and retreat into a corner. A tear shed in the wrong place could lead to forty years’ worth of tears in the future.

Right now, Lin Feng had to maintain a stern demeanor no matter what. Otherwise, this incident would spread through the remote corners of Rising Sky City and jeopardize his entire future.

Everyone would soon see him as an easy target for bullying!

"I found it, it's mine!" Lin Feng declared, chin held high, his voice steady as he quickly assumed a defensive stance.

Wei Yun lunged forward, swinging his sword like lightning.

"Then show me!"

Lin Feng barely sidestepped the attack. At the same time, he raised his right hand and employed the Wind Slash Technique. A thin, sharp gust of wind burst forth from his hand, slicing through the air like a knife as it advanced toward Wei Yun.

Wei Yun quickly recoiled and held his sword crosswise to deflect the attack. His smile vanished.

"Hmph! I almost forgot you have some talent. But that's not enough!"

At that very moment, Wei Lei appeared behind Lin Feng with the Earth Step Technique, brandishing his sword with a sneer:

"What do you say to this?"

Lin Feng, at the last moment, bent to evade Wei Lei’s attack, but the tip of the sword grazed his shoulder. A searing pain rapidly spread through his body, and blood dripped from his shoulder onto the ground.

Lin Feng gritted his teeth. Resisting two opponents on his own was already a struggle; facing identical twins with a higher xiulian level than his—moving in perfect unison—made things even more difficult.

Wei Yun and Wei Lei continued their synchronized assault. As Lin Feng retreated, he repeatedly used the Wind Slash Technique, but the twins’ impeccable coordination nullified his maneuvers. While one attacked, the other covered his openings.

Finally, with his eyes blazing with anger, Lin Feng turned his attention to the Star Seed Herb.

"Fuck!"

Wei Lei swiftly charged toward the herb. If this attack struck the plant, the herb would lose all its value!

At that moment, Lin Feng seized the opportunity. He immediately unleashed another Wind Slash Technique and attacked as Wei Lei turned his back.

Wei Yun cursed as he lunged forward to block Lin Feng’s attack. As he watched Lin Feng’s escape with keen eyes, he thought to himself:

Did you know this story is from Royal Road? Read the official version for free and support the author.

("Fuck, this bastard is more skilled than I thought. Even though he’s at a lower level than us, if he gives it his all, he might even kill one of us…")

Lin Feng had seized the opportunity and managed to escape successfully.

But why had Wei Lei turned his back? Didn’t he foresee that Lin Feng would attack him from behind? Didn’t he know that Lin Feng would make his escape?

Of course he did.

There were three main reasons for his action:

First, his unwavering trust in his brother—he knew that Wei Yun would protect him.

Second, it was to prevent any damage to the spiritual plant. If they failed to secure the Star Seed Herb, what would be the point of this struggle?

Third, it provided an excuse for Lin Feng’s escape.

With this maneuver, Lin Feng had fought against two powerful opponents and yet had not yielded. Now he had a reason to flee.

It was a win-win situation.

This was what they called politics—a scenario that might seem absurd but was, in reality, laden with meaning.

Some might think that the Wei Twins would be remembered for their failure. After all, despite being of a higher level and moving in perfect unison, they hadn’t completely defeated Lin Feng.

But that notion was mistaken.

Most people would not think so. Even though the Wei Twins had a notorious reputation, they were, after all, cultivators of the Path of Virtue. Committing arbitrary murders was unacceptable for a virtuous cultivator.

Moreover, killing Lin Feng was risky. What if he had a secret technique for escape and then publicized the incident? What if the matter escalated?

It was easy to extinguish a burning piece of paper—one could just crumple it up and put it out.

But if you failed to put out the paper, first the table, then the room, and then the house would catch fire. That was when things would get out of hand; the incident could no longer be easily concealed!

Furthermore, one must not forget that the Wei Twins had successfully injured Lin Feng and, without a scratch on themselves, had seized the treasure that had sparked the conflict.

In return, Lin Feng had fought valiantly against two foes stronger than himself and had managed to extricate himself from this dire situation with only a minor wound. Moreover, he hadn’t been completely robbed—his bag was still with him.

Thus, this could be seen as a win-win situation for both sides in the politics of power.

"I swear, one day I will make you pay for this!" Lin Feng vowed to himself as he sprinted at full speed toward Rising Sky City…

***********************

Bölüm 5: Eski dostlar

Günler geçti.

Bu süreçte Lin Feng her gün Ölümsüzler Alışveriş Merkezi’ni ziyaret etmeye ve Sokak Lezzetleri Dükkanında kahvaltısını yapmaya devam etti. Simidin yanında bazen çay, bazense ayran içiyordu…

Bir Öğlen vakti, Yükselen Gök Ormanı;

Yükselen Gök Ormanı, adını Yükselen Gök Şehri'ne veren, Qi Enerjisi’nin yoğunlaştığı bir kaynak bölgesiydi. Ağaçların tepeleri, gökyüzüne dokunacakmış gibi uzanır, yaprakları gece ay ışığında gümüşi bir parıltı saçardı. Ormanın dış katmanları bile sıradan kültivatörler için tehditkarken, derinlikleri yalnızca güçlü veya umutsuz kültivatörler için uygun yerlerdi.

Ruhsal bitkiler, taşlar ve nadir materyaller ormanda bolca bulunurdu, fakat bunların en değerlileri ormanın kalbine yaklaştıkça ortaya çıkardı. Aynı şekilde, orada dolaşan canavarlar da o derece ölümcüldü. Bu yüzden düşük seviye kültivatörler genellikle ormanın dış katmanlarında dolanır, yetenekleriyle orantılı olan, daha az değerli hazineler toplarlardı.

Lin Feng, bu düşük seviyeli kültivatörlerden birisiydi. O sadece 9 Yıldızlı Dövüş Acemisi seviyesindeydi. Belinde asılı siyah deriden yapılma eski bir çantası, sırtında ise paslı bir kılıcı vardı. Her gün, Yükselen Gök Ormanı'nın dış katmanlarına gelip ruhsal bitkiler toplar, sonra bunları Yükselen Gök Şehri'nin çarşısında satardı. Her gün simit, ayran ya da çay satın alabilmesinin yegane nedeni burada elde ettiği hazineleri sattığında kazandığı paraydı.

Bugün de güneş alçalmaya başladığında ormanda ilerliyordu. Etraf, sisli ve nemliydi. Uğultulu rüzgarlar arasında kuş cıvıltıları duyuluyor, ara sıra da uzaktan gelen bir canavar kükremesi yankılanıyordu.

Lin Feng, dikkatle etrafı inceliyordu. Bir ağaç kovuğunda “Ay Çiçeği Kökü” bulduğunda yüzü hafifçe aydınlandı. Bu bitki, Dövüş Acemileri için olsa da ilaç yapımında kullanılırdı ve makul bir fiyatı vardı. Çantasına koyduktan sonra yürümeye devam etti.

Biraz ileride, bir grup kültivatörle göz göze geldi. Mavi cübbeler giymişlerdi ve silahları parlıyordu. Bir anlık göz teması aniden atmosferi gergin bir hale soktu.

Kimse konuşmadı. Kısa bir bakışmadan sonra herkes kendi yoluna devam etti. Çünkü ormanda sessizlik, hayatta kalmak demekti. Durduk yere diğer kültivatörleri kendilerine çekmeleri hiç de akıllıca olmazdı. Ayrıca herkesin düşmanı olan Canavarları da unutmamak gerekirdi…

Saatler geçerken Lin Feng, ormanın biraz daha derinine ilerledi. Bu bölgeye normalde gelmezdi ama bugün riske girmeye karar vermişti. Tam bir kayanın arkasında, ruhsal enerjiyle titreşen altın renkli bir bitki gördü: Yıldız Çekirdeği Otu.

(“Hahaha. Turnayı gözünden vurdum. Bununla 1 yıl boyunca her gün simit ve ayran yiyebileceğim!”)

Lin Feng tam otun köklerine doğru uzanırken, arkasında bir çift kahkaha yankılandı.

“Ne kadar da şanslıyız, bu bir Yıldız Çekirdeği Otu... Ne şanslıyız, değil mi kardeşim?”

Lin Feng, sesin geldiği yöne hızla döndü. Karşısında aynı boyda, aynı yüz hatlarına sahip iki kişi duruyordu.

(“Siktir, bunlar Wei İkizleri; Wei Yun ve Wei Lei!”) diye düşündü Lin Feng, yüzünü ekşiterek.

Wei Yun ve Wei Lei, Yükselen Gök Şehri’nin ücra köşelerinde yaşayan kötü şöhretli ikizlerdi. Her biri 10 Yıldızlı Dövüş Acemisi seviyesindeydi. Bu, Lin Feng’in mevcut xiulian seviyesinden tam bir küçük alem daha yüksekti. Üstelik Lin Feng tek başınayken onlar iki kişiydi. Daha kötüsü, bu ikizler hayatları boyunca birbirlerine güvenerek yaşamış, aralarındaki uyum mükemmel olan tek yumurta ikizleriydi.

Lin Feng dişlerini sıktı. Wei İkizleri’nin acımasızlığı bilinmedik bir şey değildi. Ormanda yalnız buldukları kişilere zorbalık yapmaktan asla çekinmezlerdi. Hatta söylentilere göre geçmişte bir kişinin ölümünden bile sorumlu olmuşlardı. Ancak kanıt bulunamadığı için olay kapatılmıştı.

Öldürmek...

Xianxia dünyasında öldürmek anormal bir şey miydi?

Elbette ki hayır. Gayet sıradandı.

Fakat keyfi olarak öldürmek, erdemli kültivatörlerin değil, habis kültivatörlerin işiydi. Bu nedenle erdemli kültivatörler sorunlarını ya konuşarak ya da dövüşerek çözmeye çalışırlardı. (!)

Sorunlarını öldürerek çözenler ise habis kültivatörlerdi ve bu kişiler, tüm Fazilet Yolu’nun düşmanı sayılırdı.

Habis kültivatörleri öldürmekte hiçbir sorun yoktu. Hatta bırakın sorunu, bunun ödülü bile vardı.

Bu yüzden habis kültivatör damgası yemek istemeyen kişiler, keyfi cinayet işlemek istediklerinde ya geride hiçbir iz bırakmamalı ya da nüfuzlarını kullanarak olayı kapatmalıydı.

Wei İkizleri’nin arkalarında destekçileri yoktu. Lin Feng gibi hiçbir güç merkezine bağlı olmayan, yalnızca tesadüflerle xiulian yoluna adım atan serseri kültivatörlerdi.

Yani birisini öldürmek istiyorlarsa arkalarında hiçbir iz bırakmamaları gerekiyordu.

Peki, onlar geride tüm izleri gizleyebilecek kadar yetenekli miydi?

Elbette ki hayır.

Ama Lin Feng, ölümünün detaylıca araştırılmasını gerektirecek kadar değerli biri miydi?

Bir kez daha: Elbette ki hayır.

Yani Wei İkizleri’nin tek yapması gereken Lin Feng’i öldürmek ve ardından bu cinayetin bir Canavar saldırısı olduğunu göstermekti (!).

Bu hiç de zor bir şey değildi; sonuçta canavarların insanlara saldırması gayet olağan bir durumdu.

Hem Lin Feng hem de Wei İkizleri bu gerçeği gayet iyi biliyorlardı. Aptal değillerdi. Bu yüzden Lin Feng şu anda büyük bir dezavantaj içindeydi.

Eğer Wei İkizleri'ne karşı ölümüne mücadeleye girişirse büyük olasılıkla ölecekti.

Peki Yıldız Çekirdeği Otu buna değer miydi?

Bir kez daha: Elbette ki hayır.

Bu eşsiz bir tesadüfi karşılaşma değildi; riskle ödül arasında dağlar kadar fark vardı. Risk, ödülden çok daha fazlaydı.

Üstelik işin Lin Feng için en kötü yanı, Wei İkizleri’nin bu durumu çok iyi okumasıydı.

Wei Yun ileri bir adım attı. Yüzünde sinsi bir sırıtış belirdi:

“Demek Yıldız Çekirdeği Otu’nu bulmuşsun, Lin Feng. Ne tesadüf ki biz de tam onu arıyorduk. Ne diyorsun kardeşim, Lin Feng’i zahmetinden ötürü ödüllendirelim mi?”

Wei Lei, kılıcını yavaşça kınından çekti. “Kesinlikle. Ona güzel bir mezar hazırlayabiliriz. Bu bitki bizim işimize daha çok yarar.”

Lin Feng geri çekildi ve sırtını kayaya yasladı.

(“Siktir! Bu lanet hırsız piçler!”) diye öfkeyle düşündü.

Şu anda Lin Feng büyük bir çıkmazdaydı. Her iki taraf da bu bitkinin Wei İkizleri’ne teslim edileceğini biliyordu.

Ama ortada büyük bir problem vardı.

Eğer Lin Feng bitkiyi usulca teslim ederse, bundan sonra Wei İkizleri ile her karşılaştığında her şeyini teslim etmek zorunda kalacaktı. Çünkü bir kez teslim olan, her zaman teslim olurdu.

Doğru zamanda doğru tepkiyi vermek, gerekirse bilerek ölüme yürümek çok önemliydi!

Çünkü insanlar düşene el uzatmaktansa ona tekme atmayı tercih ederdi. Ezileni desteklemek yerine daha fazla ezmeyi severlerdi.

Zorbalarla başınız belaya girdiğinde dayak yeseniz bile yüzünüzde acı, şüphe ya da korku olmamalıydı. Eğer bir kez bile korkunun kokusunu alırlarsa sizi asla rahat bırakmazlardı.

Eğer kesinlikle başa çıkamayacağınız bir durumdaysanız, gururla dayağınızı yiyip köşenize çekilmeliydiniz. Yanlış yerde akan bir damla gözyaşı, gelecekte kırk yıllık göz yaşının akmasına sebep olabilirdi.

Lin Feng şu anda ne olursa olsun sert bir tavır takınmak zorundaydı. Aksi halde bu olay Yükselen Gök Şehri’nin ücra köşelerinde yayılacak ve onun tüm geleceğini tehlikeye atacaktı.

Herkes onu kolayca zorbalık yapılabilecek biri olarak düşünecekti!

“Ben buldum, bu benim hakkım!” Lin Feng çenesini dikleştirdi, sesi titremedi. Hızla gardını aldı.

Wei Yun ileri atılarak kılıcını yıldırım gibi savurdu: “O zaman göster bana!”

Lin Feng zar zor yana kayarak saldırıyı atlattı. Aynı anda sağ elini kaldırıp Rüzgar Kesiği Tekniği'ni kullandı. Elinden ince, keskin bir rüzgar dalgası fırladı; havayı bıçak gibi yararak Wei Yun’a doğru ilerledi.

Wei Yun hızla geri sıçradı ve kılıcını çapraz tutarak saldırıyı savuşturdu. Gülümsemesi kaybolmuştu.

“Hıh! Biraz yetenekli olduğunu unutmuşum. Ama bu yeterli değil!”

Tam o anda Wei Lei Toprak Adımları Tekniği'yle Lin Feng’in arkasında belirdi: “Buna ne dersin?” diye sırıtarak kılıcını savurdu!

Lin Feng son anda eğilerek Wei Lei’nin saldırısından kaçındı, ancak kılıcın ucu omzunu sıyırdı. Acı bedenine hızla yayıldı, omzundan damlayan kan yere düştü.

Lin Feng dişlerini sıktı. Tek başına iki kişiye karşı direnmek zaten zordu, hele bir de kendisinden daha yüksek xiulian seviyesine sahip, mükemmel uyumla hareket eden tek yumurta ikizleri söz konusu olunca işler daha da zorlaşıyordu.

Wei Yun ve Wei Lei senkronize şekilde saldırıya devam ediyordu. Lin Feng geri çekilirken sürekli Rüzgar Kesiği Tekniği’ni kullanıyordu, fakat ikizlerin mükemmel uyumu onun manevralarını kesiyordu. Biri saldırırken diğerinin açıklarını kapatıyordu.

Sonunda Lin Feng gözleri öfkeyle parlayarak Yıldız Çekirdeği Otu'na yöneldi.

“Siktir!” Wei Lei hızla çiçeğe doğru atıldı. Eğer bu saldırı bitkiye isabet ederse ot tüm değerini kaybedecekti!

Tam o sırada Lin Feng fırsattan yararlandı. Hemen bir Rüzgar Kesiği Tekniği daha savurup Wei Lei’nin arkasını döndüğü anda saldırıya geçti.

Wei Yun küfrederek ileri atıldı ve Lin Feng'in saldırısını engelledi. Kaçışını keskin gözlerle izlerken içinden söylendi: (“Siktir, bu piç düşündüğümden daha yetenekli. Bizden düşük seviyede olmasına rağmen her şeyini ortaya koyarsa belki de birimizi öldürebilir…”)

Lin Feng fırsatı değerlendirmiş ve başarıyla kaçmıştı.

Ama Wei Lei neden arkasını dönmüştü? Lin Feng’in ona arkadan saldıracağını tahmin edemiyor muydu? Onun kaçacağını bilmiyor muydu?

Elbette ki biliyordu.

Bunu yapmasının üç temel nedeni vardı:

Birincisi, kardeşine olan sarsılmaz güveniydi. Wei Yun’un onu koruyacağını biliyordu.

İkincisi, ruhsal bitkiye zarar gelmesini engellemekti. Eğer Yıldız Çekirdeği Otu’nu ele geçiremezlerse bu mücadelenin ne anlamı kalırdı ki?

Üçüncüsü ise Lin Feng’e kaçış için bir bahane sunmaktı.

Bu hareketiyle Lin Feng, güçlü iki rakibe karşı mücadele etmiş ama teslim olmamıştı. Artık kaçmak için bir bahanesi vardı.

Bu, kazan-kazan bir durumdu.

Buna siyaset denirdi. Anlamsız görünen ama aslında fazlasıyla anlamlı bir durum.

Bazıları Wei İkizleri’nin başarısızlıkla anılacağını düşünebilirdi. Sonuçta daha yüksek seviyede olmalarına ve uyumlu hareket etmelerine rağmen Lin Feng’i tam anlamıyla yenememişlerdi.

Ama bu düşünce yanlıştı.

İnsanların çoğu böyle düşünmezdi. Wei İkizleri her ne kadar kötü şöhrete sahip olsalar da sonuçta Fazilet Yolu’nun kültivatörleriydi. Keyfi cinayet işlemek, erdemli bir kültivatör için kabul edilemezdi.

Üstelik Lin Feng’i öldürmeleri de riskliydi. Ya kaçmak için gizli bir tekniği varsa ve bu olayı duyurursa? Ya mesele büyürse?

Yanan bir kağıdı söndürmek kolaydı; elinizle buruşturup söndürebilirdiniz.

Ama kağıdı söndürmezseniz önce masa, sonra oda, sonra ev yanardı. İşte o zaman işler kızışırdı; artık bu olay kolayca saklanamazdı!

Ayrıca unutmamak gerekir ki Wei İkizleri başarıyla Lin Feng’i yaralamış ve hiç yaralanmadan mücadelenin başlamasına sebep olan hazineyi kapmışlardı.

Bunun karşılığında ise Lin Feng kendisinden daha güçlü iki kişiye karşı başarıyla savaşmış ve sadece küçük bir yarayla, başarılı bir şekilde bu kötü durumdan sıyrılmıştı. Ve de bunların üstüne tam olarak da soyulmuş sayılmazdı; çantası hala onunlaydı.

Yani bu, siyasette iki taraf içinde kazan-kazan durumu olarak değerlendirilebilirdi.

“Yemin ederim, bir gün bunu size ödeteceğim!” diye içinden geçirdi Lin Feng, Yükselen Gök Şehri’ne doğru tüm hızıyla koşarken…