Chapter 8: Sometimes a Piece of Advice Was Better Than a Thousand Beatings. Or Was It the Other Way Around?
Mad Yijun grinned viciously, glaring at Jin Kai. “Twenty-seven Qi Stones for a few pieces of bread? Are you asking for a beating?!” he snarled.
As Jin Kai frowned, Zou Shun noticed his lack of fear, and his face stiffened. Moving to Mad Yijun’s side, he spoke calmly. “Relax, brother. I’m sure this gentleman has a reasonable explanation for why his bread is so expensive,” he said, scrutinizing Jin Kai to discern whether he was a mere mortal or a hidden expert.
(“Why isn’t there the slightest trace of fear on his face? On the contrary, he seems impatient. Something’s definitely strange here…”) Zou Shun thought, his mind racing.
As Zou Shun made his move, the other members of the Zou Gang naturally gathered around Mad Yijun. Since their leader had not yet attacked, they held back as well, exerting an invisible pressure instead.
This tactic often worked. People might grow aggressive in one-on-one situations, but their courage would falter when facing a group. The same was true in the animal kingdom.
A lion wouldn’t hesitate to attack a lone hyena, but when surrounded by a pack, it would settle for intimidation. Conversely, a lone hyena would flee from a lion, yet a pack wouldn’t hesitate to harass one.
The current atmosphere was just like that: tense, ready to explode.
As Jin Kai stared impatiently at the Zou Gang, Zamazingo and Picockyo stood silently by. However, the gang members seemed entirely unaware of their presence.
Mad Yijun grew increasingly enraged by Jin Kai’s indifference, while Zou Shun, acting like a true leader, tried to calm the situation and gather information.
Meanwhile, Zou Yan carefully scanned the shop for clues, and Zou Ning and Zou Jia cast threatening looks at Jin Kai like stereotypical background characters.
Jin Kai couldn’t endure it any longer. With a cold expression, he spoke harshly. “That’s enough. Pay me now, or I’ll be forced to collect it myself!”
The tension thickened. The air felt as though it were saturated with gunpowder, ready to ignite at the slightest spark.
But the Zou Gang wasn’t foolish. They were street-hardened survivors with sharp instincts. So, they made no sudden moves, leaving the decision to their leader.
Realizing that Jin Kai didn’t care about him at all, Zou Shun frowned. “Bring me the shop owner immediately. Someone like you, a mere mortal, couldn’t possibly understand the true value of 27 Qi Stones,” he declared.
It was a clever move. Zou Shun intended to discover whether Jin Kai was the owner and whether he was a cultivator or just an ordinary mortal. Additionally, no major conflict had yet erupted; if Jin Kai turned out to be a hidden expert, the issue could be resolved peacefully.
However, Jin Kai grew even more annoyed at this response. His words shot out like daggers. “What’s with these ridiculous questions? Are you stalling to avoid paying your debt?!”
One minute later:
(What the hell is going on, Author?! One minute later? This story wasn’t supposed to progress like this!)
“What?! A mere mortal like you dares stand in our way?! We only gave you a chance because your bread smelled good, but you tried to rob us! Today, we’ll destroy this shop to teach you a lesson!”
(Shit, shit, shit! The Zou Gang was supposed to be composed of intelligent people. Everything was normal until just now—what the hell happened?! Author Support System, did you meddle in this?!!)
Author Support System: “Unfortunately, no.”
...
Zou Shun gazed at Jin Kai with arrogance, as if he were a mere ant to be crushed.
Meanwhile, Zou Jia empowered his arm with Qi and moved to strike one of the tables forcefully. His aim was to shatter it and intimidate Jin Kai.
How dare a mere mortal demand 27 Qi Stones for a few pieces of food?! He definitely needed to be punished!
But... why wasn’t this fledgling chick scared? Did he think dying was just a form of fainting?
Zou Jia’s fist slammed down on the table.
BOOM!
“???”
‘AHH!!’
But contrary to expectations, the table didn’t shatter—instead, Zou Jia’s hand broke!
The Zou Gang members turned to their companion in shock and confusion.
What was this?!
How could an ordinary wooden table withstand such an attack?
And even stranger—why was Zou Jia’s hand broken?!
Jin Kai arrogantly raised an eyebrow. A gangster-like smirk curled one side of his mouth.
“HAA?!? You bastards! How dare you cause trouble in my shop?! Picockyo! Beat these bastards up and collect the 27 Qi Stones!”
Suddenly, Picockyo’s shrill voice echoed. “Hehehe…”
And in an instant, he sprang into action!
For the first time, the Zou Gang members noticed there was someone else besides Jin Kai. Upon seeing Picockyo, some shuddered, while others sneered.
“Hahaha! What is this?! A circus?!”
‘!!!’
In the blink of an eye, Picockyo appeared before the speaker, gripping his mouth with his wooden fingers, silencing him mid-sentence. Then, opening his wooden mouth, he spoke.
“You owe 27 Qi Stones. Pay immediately, or I’ll beat you thoroughly.”
Zou Ning watched this bizarre entity in horror and took a step back. Staring nervously at Zou Yan, who had been subdued by Picockyo, he shouted, “Where the hell did this freak come from?! He wasn’t here a moment ago!”
He had to escape! He bolted toward the door. If he could open it, he might get away!
Something about this place gave him an unsettling feeling...
(WHAT THE HELL IS HAPPENING?! THESE GUYS WERE SUPPOSED TO BE LIFELONG COMPANIONS WHO OVERCAME ALL OBSTACLES TOGETHER! HOW COULD THEY BETRAY EACH OTHER HERE?!)
He grabbed the door handle and pulled.
But the door didn’t open!
Meanwhile, Zou Shun and Mad Yijun were biding their time, waiting for an opportunity to launch a sudden attack on Picockyo.
Suddenly, Picockyo appeared before the door with incredible speed, nullifying Zou Ning’s escape plan in mere seconds. With a single move, he incapacitated him.
“Now’s our chance!”
Zou Shun and Mad Yijun shouted simultaneously, attacking Picockyo with all their might!
It was time for this wooden puppet to turn into firewood!
BOOM!
A massive explosion reverberated, making the Zou Gang members’ eardrums tremble!
“Hahaha! You damned wooden piece! That’s what happens when you go against us!-”
But... reality was harsh.
Picockyo had taken all their attacks head-on… and hadn’t sustained a single scratch!
The Zou Gang member swallowed his last word in shock.
Picockyo suddenly turned his head 90°, his eyes brimming with contempt as he stared down his attackers. Then, he deftly moved his fingers, which stretched like whips.
It was time for a beating.
One of his thin, flexible fingers lashed out like a whip, striking Zou Shun squarely on the butt!
PAT!
“AHH!!”Screaming in pain, Zou Shun jumped up, rubbing his backside.
Seeing this unexpected assault, the other Zou Gang members panicked and tried to flee.
But... could they really escape?
Picockyo’s whip-like fingers sliced through the air with a sharp whistling sound, landing on each of their butts in turn.
The tale has been illicitly lifted; should you spot it on Amazon, report the violation.
“AHH!!”
“MY ASS!!!”
“DAMN IT, IT HURTS!!”
As the Zou Gang members flailed about in both embarrassment and agony, Picockyo gleefully continued whipping them.
Zamazingo rolled his eyes at the look of pleasure on Picockyo’s face.
Jin Kai, however, was focused entirely on one thing: collecting the 27 Qi Stones!
How dare someone cancel their order after placing it?! This was against the rules of The Immortals Shopping Mall!
He spat between clenched teeth, glaring arrogantly at the fleeing cultivators. “You were going to destroy my shop, weren’t you? So why are you now running away like cowardly cats?”
The Zou Gang members were still desperately trying to dodge Picockyo’s wooden whip. Jin Kai’s smug expression filled them with burning rage.
PAT!
“AHHHH!!”
But Picockyo had sensed their intent! He struck with a whip far harder than before, leaving a thin line of blood on their behinds.
Jin Kai impatiently rolled his eyes.
“Come on, my dear customers. I’m getting impatient. Pay the 27 Qi Stones and enjoy the simit, tea, and ayran. I wouldn’t want to leave a bad impression on future customers because of you!”
But then his pupils contracted, his brows furrowed, and he roared furiously. “ARE YOU TRYING TO SABOTAGE MY SHOP’S REPUTATION?! IS THAT WHY YOU’RE CAUSING TROUBLE?!”
(-_-)
Feeling Jin Kai’s wrath, Picockyo intensified his whipping!
The Zou Gang members, now utterly exhausted, collapsed to the ground in fetal positions.
Finally, one of them screamed in agony. “OKAY! DAMN IT, OKAY, I’LL PAY!”
Immediately after, another added with a tearful voice, “Me too! Take all my money! Just stop that puppet already!”
Jin Kai calmly waved his hand.
Picockyo stopped instantly.
Realizing the whipping had ceased, the Zou Gang members trembled as they raised their heads, looking tearfully at Jin Kai. They quickly dug into their pockets, pulling out all their Qi Stones and holding them out in a “V” formation.
At that moment, Jin Kai’s expression completely changed. His dark, menacing aura vanished, replaced by a warm smile.
Seeing this sudden shift, the Zou Gang members thought they had glimpsed the king of hell himself.
What kind of face was that?!
Jin Kai cheerfully collected exactly 27 Qi Stones and let out a hearty laugh. “Hey, don’t look at me like that. I’m not a thief. I just wanted to get paid for the food you ordered.”
Then he placed the simit, tea, and ayran on the table, pulled out chairs for them, and spoke in a gentle tone. “However, one cup of tea and one cup of ayran are only enough for two of you. Sharing the six simits shouldn’t be a problem, right? How about I give each of you a cup of ayran?”
The Zou Gang members wiped their tear-filled eyes with the backs of their hands and reluctantly nodded.
(“Look at this guy... If I say no, he looks like he’ll eat me alive. And he has the nerve to ask for confirmation!”) they all thought in unison…
**********************
Bölüm 8: Bazen bir nasihat bin dayaktan iyiydi. Ya da tam tersi miydi?
Çılgın Yijun, acımasızca gülümsedi ve Jin Kai’ye dik dik bakarak, “Birkaç parça ekmek için 27 Qi Taşı mı? Dayak mı istiyorsun?!” diye hırladı.
Jin Kai kaşlarını çatarken, Zou Shun onun korkmadığını görünce yüzü gerildi. Çılgın Yijun’un yanına giderek, “Sakin ol kardeşim. Sanırım bu beyefendinin ekmeklerin bu kadar pahalı olmasına dair mantıklı bir açıklaması vardır,” dedi ve Jin Kai’ye dikkatle baktı. Onun gerçekten bir ölümlü mü yoksa gizli bir uzman mı olduğunu anlamaya çalışıyordu.
(“Neden yüzünde en ufak bir korku belirtisi yok? Tam tersine sabırsız bir hali var. Kesinlikle burada bir gariplik var…”) diye düşündü zihnini hızla çalıştırırken.
Zou Shun’un harekete geçmesiyle birlikte çetenin diğer üyeleri de doğal olarak Çılgın Yijun’un etrafında toplandı. Liderleri henüz saldırmadığı için onlar da harekete geçmemişti; şimdilik yaptıkları tek şey görünmez bir baskı oluşturmaktı.
Bu, çoğu zaman işe yarayan bir taktikti. İnsanlar, birebirde agresifleşebilirdi ama karşılarında bir grup olduğunda cesaretleri büyük ölçüde kırılırdı. Bu durum hayvanlar aleminde de geçerliydi.
Bir aslan, tek bir sırtlanla karşılaşırsa saldırmaktan çekinmezdi, ancak bir grup sırtlanın içine düşerse onları sadece korkutmakla yetinirdi. Aynı şey tersine de geçerliydi: Tek başına bir sırtlan, bir aslan gördüğünde kaçardı, ama sürü hâlinde bir araya geldiklerinde yalnız bir aslanı taciz etmekten çekinmezlerdi.
Şu anki ortam tam olarak böyleydi: gergin, patlamaya hazır bir barut fıçısı…
Jin Kai sabırsızca Zou Çetesi’ne bakarken, Zamazingo ve Picockyo sessizce duruyordu. Ancak Zou Çetesi’nin üyeleri, onların farkında bile değilmiş gibi görünüyordu.
Çılgın Yijun, Jin Kai'nin kayıtsız tavrına giderek daha çok öfkelenirken, Zou Shun ise gerçek bir lider gibi araya girip durumu yatıştırmaya ve Jin Kai’den bilgi almaya çalışıyordu.
Bu sırada Zou Yan, dükkânı dikkatlice süzüp ipucu arıyor, Zou Ning ve Zou Jia ise tipik bir yan karakter havasında Jin Kai’ye tehditkâr bakışlar fırlatıyordu.
Jin Kai daha fazla dayanamadı ve soğuk bir ifadeyle “Bu kadar yeter. Hemen ücretimi ödeyin, yoksa zorla tahsil etmek zorunda kalacağım!” diye sertçe konuştu.
Gerginlik iyice tırmandı. Hava, sanki barutla dolmuştu; en ufak bir kıvılcım bile büyük bir patlamaya yol açabilirdi.
Ancak Zou Çetesi aptal değildi. Hayatta kalma içgüdüleri keskinleşmiş, sokaklardan yükselmiş adamlardı. Bu yüzden ani bir hareket yapmadılar; kararı liderlerine bıraktılar.
Jin Kai’nin onu hiç umursamadığını fark eden Zou Shun kaşlarını çattı ve “Bana hemen dükkân sahibini çağır. Senin gibi bir ölümlü, 27 Qi Taşı’nın gerçek değerini bilemez,” dedi.
Bu, zekice söylenmiş bir cümleydi. Böylece Zou Shun, Jin Kai’nin dükkânın sahibi olup olmadığını ve bir kültivatör mü yoksa sadece bir ölümlü mü olduğunu öğrenebilecekti. Ayrıca iki taraf arasında henüz büyük bir düşmanlık doğmamıştı; eğer Jin Kai gizli bir uzman çıkarsa, mesele kolayca kapanabilirdi.
Fakat Jin Kai bu tavır karşısında daha da sinirlendi. Kelimeleri ağzından, keskin bir hançer gibi fırladı: “Bu saçma sorular da ne? Borcunuzu ödememek için beni oyalamaya mı çalışıyorsunuz?!”
Yaklaşık 1 dakika sonra:
(??? Yazar neler oluyor lan?! Ne bir dakika sonrası? Bu hikaye böyle ilerlememeliydi!)
“Ne?! Senin gibi bir ölümlü bizim yolumuza çıkmaya mı çalışıyor?! Sırf ekmeklerin güzel koktuğu için sana bir şans verdik ama sen bizi soymaya kalktın! Sana ders olsun diye bugün bu dükkânı yok edeceğiz!”
(Siktir, siktir, siktir! Zou Çetesi’nin akıllı kişilerden oluşması gerekiyordu. Az önceye kadar her şey normaldi, aniden ne oldu böyle?! Yazar Destek Sistemi, yoksa bu olaya siz mi müdahale ettiniz?!!)
Yazar Destek Sistemi: “Ne yazık ki hayır.”
…
Zou Shun, kibir dolu bir ifadeyle Jin Kai’ye baktı. Onu, ezilmesi gereken bir karınca gibi görüyordu.
Bu sırada Zou Jia, kolunu Qi ile güçlendirdi ve masalardan birine sert bir darbe indirmek için harekete geçti. Amacı masayı parçalayıp Jin Kai’ye gözdağı vermekti.
Ne cüretle bir ölümlü, basit birkaç parça yemek için 27 Qi Taşı isterdi?! Kesinlikle cezalandırılması gerekiyordu!
Ama… neden bu yavru civciv korkmuyordu? Ölmeyi bayılmak mı sanıyordu?
Ve Zou Jia’nın yumruğu masaya indi!
BOOM!
“???”
‘AHH!!’
Fakat beklenilenin aksine masa parçalanmadı; tam tersine Zou Jia’nın eli kırıldı!
Zou Çetesi üyeleri, şaşkın ve tedirgin bir şekilde arkadaşlarına döndü.
Bu da neydi böyle?
Bu sıradan ahşap masa nasıl olur da böyle bir saldırıya dayanırdı?
Ve daha da garibi, Zou Jia’nın eli neden kırılmıştı?!
Jin Kai, kibirle kaşlarını kaldırdı. Dudağının bir kenarı gangster edasıyla yukarı kıvrılmış, ağzı küçümseyici bir şekilde aralanmıştı.
“HAA?!? Siz piç kuruları! Ne cüretle dükkânımda sorun çıkarırsınız?! Picockyo! Bu piçleri güzelce döv ve 27 Qi Taşı’nı tahsil et!”
Aniden Picockyo’nun tiz bir sesi yankılandı: “Hehehe…”
Ve o anda harekete geçti!
Zou Çetesi’nin üyeleri, ilk defa Jin Kai’den başka birinin burada olduğunu fark etti. Picockyo’yu görenlerin bir kısmı ürperirken, diğerleri küçümseyerek güldü.
“Hahaha! Bu da ne?! Burası bir sirk mi?!”
‘!!!’
Tam o anda Picockyo, bir anda konuşan kişinin önünde belirdi! Adamın ağzını tahta parmaklarıyla kavradı ve cümlesini bitirmesine izin vermedi. Ardından tahta ağzını açarak konuştu:
“27 Qi Taşı borcunuz var. Hemen ödeyin, yoksa sizi itinayla döveceğim.”
Zou Ning, bu garip varlığı dehşetle izlerken bir adım geri çekildi. Picockyo’nun etkisiz hale getirdiği Zou Yan’a bakarak tedirgin bir şekilde bağırdı: “Bu ucube piç de nereden çıktı?! Az önce burada yoktu!”
Kaçması gerekiyordu! Hızla kapıya doğru atıldı. Eğer kapıyı açabilirse buradan kurtulabilirdi!
Nedense burası içinde tuhaf bir his uyandırıyordu…
(YAHU NE OLUYOR AMINA KOYAYIM?! ONLAR TÜM HAYATLARI BOYUNCA HER ŞEYİ BERABER YAPMIŞ, TÜM BADİRELERİ BERABER ATLATMIŞ KİŞİLERDİ! NASIL BURADA BİRBİRLERİNE İHANET EDEBİLİRLER?!!)
Kapı kolunu kavradı ve çekti.
Ama kapı açılmadı!
Bu sırada Zou Shun ve Çılgın Yijun, Picockyo’ya karşı ani bir saldırı yapabilmek için fırsat kolluyordu.
Aniden, Picockyo inanılmaz bir hızla kapının önünde belirdi! Zou Ning’in kaçma planı saniyeler içinde boşa çıkmıştı. Tek hamlede onu etkisiz hale getirdi.
“İşte fırsat!”
Zou Shun ve Çılgın Yijun aynı anda haykırdı ve tüm güçleriyle Picockyo’ya saldırdı!
Bu tahta kuklanın artık oduna dönüşme vakti gelmişti!
BOOM!
Büyük bir patlama gerçekleşti! Zou Çetesi üyelerinin kulak zarları titredi!
“Hahaha! Seni lanet olası odun parçası! Bize karşı gelirsen sonun bu olur!-”
Ama… gerçekler acıydı.
Picockyo, gelen tüm saldırıları bedeniyle karşılamıştı… ve tek bir çizik bile almamıştı!
Bunu gören Zou Çetesi üyesi, son kelimesini yutmak zorunda kalmıştı.
Picockyo aniden kafasını 90° döndürdü ve kendisine saldıranları küçümseyen gözlerle süzdü. Ardından parmaklarını kıvrak bir şekilde oynattı; ince ve uzun parmakları bir kırbaç gibi uzadı; Dayak vakti gelmişti.
İnce, esnek parmaklarından biri kırbaç misali savruldu ve Zou Shun’un kıçına indi!
PAT!
“AHH!!”
Picockyo’nun darbesiyle acı içinde bağıran Zou Shun, kıçını ovalayarak sıçradı. Bu beklenmedik saldırıyı gören diğer Zou Çetesi üyeleri panikle kaçmaya başladı.
Ama… kaçabilirler miydi?
Picockyo’nun kırbaç benzeri parmakları havayı keskin bir ıslık sesiyle yardı ve tek tek hepsinin kıçına indi.
“AHH!!”
“KIÇIM!!!”
“LANET OLSUN, ACIYOR!!”
Zou Çetesi üyeleri hem utanç hem de acı içinde sağa sola savrulurken, Picockyo keyifle onları kırbaçlamaya devam ediyordu.
Zamazingo, onun yüzündeki zevk dolu ifadeyi görünce gözlerini devirdi.
Jin Kai ise tamamen başka bir noktaya odaklanmıştı: 27 Qi Taşı’nı tahsil etmeye!
Ne cüretle biri sipariş verdikten sonra iptal edebilirdi?! Bu, Ölümsüzler Alışveriş Merkezi’nin kurallarına aykırıydı!
Kaçışan kültivatörlere kibirle baktı ve dişlerinin arasından tükürdü: “Dükkânımı yıkacaktınız, değil mi? Peki neden şimdi korkak kediler gibi kaçıyorsunuz?”
Zou Çetesi üyeleri, hala Picockyo’nun tahta kırbacından kaçmanın yollarını arıyordu. Fakat Jin Kai’nin bu küstah ifadesi içlerinde korkunç bir öfke uyandırdı.
PAT!
“AHHHH!!”
Ama Picockyo onların niyetini hissetmişti! Bu yüzden bir önceki darbelerden çok daha sert bir kırbaç savurdu ve Zou Çetesi’nin kıçında ince bir kan çizgisi belirdi.
Jin Kai sabırsızca gözlerini devirdi.
“Hadi sevgili müşterilerim, sabırsızlanıyorum artık. 27 Qi Taşı’nı ödeyin ve simitlerin, çayın ve ayranın tadını çıkarın. Sizin yüzünüzden gelecek müşterilere kötü gözükmek istemem!”
Fakat bir sonraki an gözbebekleri küçüldü, kaşları çatıldı ve öfkeli bir kükremeyle bağırdı: “YOKSA BENİM DÜKKÂNIMIN ÜNÜNÜ SABOTE Mİ ETMEYE ÇALIŞIYORSUNUZ?! BUNUN İÇİN Mİ OLAY ÇIKARIYORSUNUZ?!”
(-_-)
Onun öfkesini hisseden Picockyo, kırbaç darbelerini daha da şiddetlendirdi! Zou Çetesi üyeleri artık kaçacak halleri kalmadığı için yere çöküp cenin pozisyonuna girdiler.
Sonunda içlerinden biri acı içinde haykırdı:
“TAMAM! LANET OLSUN, TAMAM, ÖDEYECEĞİM!”
Hemen ardından bir başkası ağlamaklı bir sesle ekledi: “Ben de ödeyeceğim! Al, tüm paramı al! Lütfen şu kuklayı durdur artık!”
Jin Kai elini sakince salladı.
Picockyo anında durdu.
Kırbaç darbelerinin kesildiğini fark eden Zou Çetesi üyeleri, titreyerek kafalarını kaldırdı ve Jin Kai’ye yaşlı gözlerle baktı. Sonra ceplerine hızla daldılar, tüm Qi Taşlarını çıkardılar ve avuçlarını birleştirerek bir “V” şekli oluşturdular. Taşları Jin Kai’ye uzattılar.
O anda Jin Kai’nin yüz ifadesi tamamen değişti. Karanlık ve tehditkâr aurası bir anda dağıldı, yerini sıcak bir gülümsemeye bıraktı.
Bu ani değişimi gören Zou Çetesi üyeleri, bir an için karşılarında cehennem kralını gördüklerini düşündüler.
Bu surat ifadesi de neydi böyle?!
Jin Kai keyifle onlardan toplamda 27 tane Qi Taşı aldı ve gevrek bir kahkaha attı: “Hey, bana öyle bakmayın. Ben hırsız değilim. Tek istediğim, sipariş ettiğiniz yiyeceklerin parasını almaktı.”
Sonra masaya simitleri, çayı ve ayranı koydu, sandalyeleri onlar için çekti ve nazik bir ses tonuyla ekledi: “Ancak bir bardak çay ve bir bardak ayran sadece ikinize yeter. Altı simidi paylaşmanızda bir sorun yok. Ne dersiniz, her birinize birer bardak ayran vereyim mi?”
Zou Çetesi üyeleri sulu gözlerini ellerinin tersiyle silerken, istemeye istemeye başlarını salladılar.
(“Şu tipe bak… Hayır dersem beni yiyecekmiş gibi bakıyor. Bir de utanmadan onay istiyor!”) diye düşündüler hep bir ağızdan…