Eva was die avond nog teruggereden naar de kostschool. Ze voelde zich alleen. Wolfs was blijkbaar ergens anders bezig. Ze kroop in bed en viel al snel in slaap. Twee uur later liep Wolfs de kamer in. Hij wilde de deur dichtdoen toen hij Eva zag liggen. Zachtjes deed hij de deur verder dicht en deed die op slot, hij glimlachte en liep verder. "Meisje toch." Fluisterde hij. Glimlachend ging hij naast haar op bed zitten. "Waarom ben jij niet thuis?" Vroeg hij haar fluisterend. Hij streelde een pluk achter haar oor. Ze was zo mooi als ze sliep. Zo kwetsbaar.

Hij liep naar de bank en maakte die op om op te slapen. Hij wilde Eva nu niet verstoren. Hij keek nog wat werk na. De meisjes hadden eindelijk hun dagboekje ingeleverd. Hij was bij de derde, die van Adrianne Grevers. Toen hij Eva hoorde woelen. Hij liep naar haar toe. Ze lag nog te slapen, maar woelde vreselijk heen en weer. Ze had duidelijk een nachtmerrie.

"Eva. "Wakker worden", zei hij. Ze bleef woelen en zachte kreun geluiden geven alsof ze bang was. "Eef, wordt wakker," zei hij weer. "Eva!" riep hij nu zachtjes aan haar schuddend. Ze werd hijgend wakker. "F... Floris? Waar ben ik?" vroeg ze nog steeds angstig om zich heen kijkend. "Je bent bij mij. "Je bent veilig." zei hij haar in zijn armen nemend. Hij besloot de bank te laten voor wat die was. Hij hield eva stevig vast in zijn armen en ging naast haar liggen. Ze viel al snel weer in een nu rustigere slaap.

"Hij is het Wolfs, dat kan niet anders." zei ze de volgende ochtend. "Eef, we moeten tunnelvisie voorkomen. Als het nu stopt, heb je gelijk, maar we moeten objectief blijven. "Jij kan makkelijk praten." riep ze. "Ik wil geen ruzie meisje."zei hij. " Ik zeg ook niet dat je geen gelijk hebt. En ik vind dat hij heel lang achter de tralies mag verdwijnen voor wat hij je in het verleden heeft gedaan en wat hij je nu wilde aan doen." Hij streelde haar wang. " Daar zal ik me hard voor maken. Maar we moeten ook oplettend blijven. Als er meer gebeurt, is het iemand anders. Want ik ben het met je eens. Iemand hier vergrijpt zich aan de meisjes. " Eva knikte." Je hebt misschien wel gelijk. Maar ik blijf het te veel toeval vinden dat iemand zich vergrijpt aan de meisjes hier. "Terwijl een verkrachter de directeur van de school is."

De volgende ochtend werd Wolfs gebeld. "Dat is Mechels." zei hij, hij nam op. "Mevrouw Mechels." hij luisterde een minuut of vijf. "Ja, we komen er onmiddellijk aan." Zei hij en hij luisterde nog even. "U begrijpt toch zeker wel dat ik eva hier niet achterlaat. "Nee, natuurlijk, zij zal er niet bij zijn," hij hing op. "Ik mag samen met iemand je vader gaan verhoren", zei hij. "En Eef, je mag er zelf echt niet bij zijn. "Maar je kan wel meekijken", zei hij haar. "En ik zweer je, hij komt nooit meer met een vinger aan jou." zei hij haar omhelzend.

Op het bureau werden ze verwelkomd door Romeo en Marion. "O nee,, de juf is er hoor PAS OP DOE JE KOUWGOM WEG!" grapte Romeo. "Heb je je telefoon in je kluisje gedaan, meneer Sanders?" vroeg Eva plagend. "Ja mevrouw, ik ben een hele brave leerling mevrouw," zei hij. Eva lachte even. Wolfs keek zijn collega dankbaar aan. "Meneer Wolfs." hoorde ze Mechels zeggen. "Wilt u mij volgen naar het verhoor. "Ik zal u bijstaan." zei ze. Eva keek hem aan. "Wow Verhoren met Mechels. "Mazzelaar." zei ze. Wolfs spande zijn kaak even aan. "Dat zou voor jou mazzel zijn, Eef. "Ze heeft een zwakke plek voor jou, niet voor mij." zei hij. "Dat weet ik niet hoor." zei ze. "Ik wel. "Jij bent een beetje het zwakke plekje bij 90% van ons." zei hij. "O, ja?" zei ze plagerig. "Het enige waar jij niet de zwakke plek van bent is Romeo. "Maar ja, die heeft hij dan weer voor Esmee." plaagde hij. "Dus ook bij jou,, meneer Wolfs?" zei ze hem plagend in de ogen kijkend. "Zwak?" "Zeg maar gerust beurs", grinnikte Marion. "Of is ze een gapend gat Wolfs?" hij draaide met zijn ogen. "Pestkoppen." Hij liep in de richting van de verhoorkamers. Mechels langer laten wachten was riskant.

Taken from Royal Road, this narrative should be reported if found on Amazon.

"Ah, daar bent u." Zei Mechels, "goedemorgen meneer De Beer. "Of moet ik zeggen Van dongen?" begon Mechels. "Dus jij bent politie." zei Henk van Dongen. Tegen Wolfs. "Wij stellen hier de vragen, meneer Van Dongen", zei Mechels op een dreigende toon die iets boven fluisteren lag. "U weet waarom u hier zit?" vroeg Wolfs. "Nee." Zei hij "Ik heb niets verkeerds gedaan." Mechels zag Wolfs verstarren. "Noem dat maar niets." zei Mechels "identiteitsfraude". Verkrachting. "Wilt u bij dit verhoor geen advocaat meneer van dongen om u bij te staan." zei Mechels overdreven poeslief.

"Ik heb geen advocaat nodig. Die beschuldigingen zijn vals." zei hij. "Dus u wilt beweren dat wat zo wel ik als mijn collega gezien hebben niet is gebeurd?" Vroeg Wolfs die probeerde kalm te blijven. Hij wist dat Eva achter hem in de tweede ruimte meekeek. "Meneer Van Dongen. "Ik heb begrepen dat u de vader bent van mijn agente Eva.", zei ze. "En ik weet dat ik dit niet mag zeggen, maar ik walg van u zich vergrijpen aan uw weerloze kind. Ik kan u er niet meer voor vervolgen. En dat vind ik God geklaagd." zei Mechels. Wolfs keek haar verbaasd aan, ze liet de zwakke plek die zij koesterde voor eva nooit zo blijken. "

"U kunt ontkennen dat u mijn agente heeft verkracht, maar u bent op heterdaad betrapt. "Zei Mechels. "Ik heb niets gedaan." Zei Henk weer. "Flikker toch een eind op man. Ik heb gezien hoe jij met je smerige poten aan haar kwam. En hoe je tegen haar wil in binnendrong in haar lichaam. Ik zou je aan de hoogste boom willen ophangen aan je trouwgereedschap." Riep Wolfs. "Maar dat doet hij niet, omdat wij het recht zullen laten beslissen." Zei Mechels waarschuwend. "Het maakt niet uit of je bekend. We hebben sporen van u op haar aangetroffen. Dus zal ik je straks voorgeleiden aan het om op verdenking van identiteitsfraude, en verkrachting. Ik zal een verzoek op voor arrest aanvragen, dat er nog het een en ander uitgezocht kan worden. "Zei Mechels. "Maar ik waarschuw u." Raak mijn agente nog met één vinger aan. En ik hak hem eraf." Riep ze. Ze drukte op een knopje. En een andere agent. "Liep binnen," haal dit stuk verdriet uit mijn ogen." Zei ze.

Wolfs liep het tweede lokaaltje in." Hij komt er gewoon weer mee weg." Zei Eva. "Nee. "Natuurlijk niet. Ik laat hem er niet mee wegkomen en Mechels ook niet. Kom, is hier." Hij opende zijn armen en drukte haar stevig tegen zich aan. "Hij zal zijn straf krijgen, mijn meisje, al is dat het laatste dat ik doe." Hij zoende haar. "Dat heb ik dus niet gezien." Zei Mechels, die blijkbaar binnen was gekomen. " Eva zijn arrest is nu 40 dagen. Die tijd hebben jullie dus nog." Zei Mechels verrassend warm. "Niemand komt aan mijn mensen. "Zei ze. "Jullie kunnen beter teruggaan. Je vader zit in een beperking. Dus hij kan niemand over jullie vertellen." Zei ze. "Wolfs." Riep ze voor Eva en hij de deur uit liepen. "Pas goed op haar."