De dagen die volgden zal Wolfs wel dat Eva schichtiger werd. Hij snapte waarom. Hij had haar nog nooit zo gezien. Eva was stoer. Ze was sterk, ze liet zich niet bang maken. Maar nu was ze een bang vogeltje dat tijdens het eten in een hoekje zat de meisjes te bekijken. Zij verklaarde het als observeren. Maar hij wist beter.

“Eva ik wil even praten. Dit gaat niet goed, ik maak me zorgen om je.” zei hij die avond. “Waar slaat dat nu weer op?” vroeg ze. “Ik denk dat ik Mechels moet vragen of jij van de zaak kan.” zei hij.”mee dat doe je niet. Ik zaak deze zaak af. Begrepen!” hij glimlachte even. “Wat?”vroeg. “Kijk, daar is ze weer.” zei hij. “Wie waar heb je het over?” vroeg ze geërgerd. “De Eva waar ik van houd. Waar ik verliefd op werd. Niet dat bange vogeltje buiten deze kamer.” Eva draaide met haar ogen. “Ik ben geen bang vogeltje.” zei ze. “Sinds je weet wie Jeroen is wel. Ik neem het je niet kwalijk, je hebt alle reden daar toe, maar Eef dit is niet goed voor je ik wil je beschermen, dat is alles.” zei hij.

Eva zuchtte. “Dat weet ik. Ik red me wel.” zei ze glimlachend. Hij kende haar beter dan wie dan ook. Ze was te koppig om toe te geven dat ze bang was. Ze had inmiddels een goede band opgebouwd met Eloise. Eva had haar de aangepaste versie van haar leven vertelt er even buiten latend dat de directeur haar vader was. Eloise vertelde haar nog niet veel. Het was een enorm geslote meisje. Iets wat volgens Eva altijd gebeurde na zo iets. Wolfs had haar gevraagd naar haar jeugd. Ze vertelde eigenlijk alleen maar dat zij ook zo gesloten was en daar door altijd werd gepest. Die stille van Van dongen met haar achterlijke broer. Het meisje wat nooit mee deed met gym. Omdat ze bang was dat ze dan dingen zouden zien. Haar vader misbruikte haar niet alleen maar mishandelde haar ook.

Hij voelde bij elk detail dat ze vertelde meer en meer haat tegen over Henk Van Dongen. Het liefste zou hij hem nu in zijn kantoor opzoeken en hem het ziekenhuis in slaan of een kogel door zijn kop jagen. De manier waarop hij Eva had grootgebracht verdiende niemand zeker zo’n bijzondere vrouw als Eva niet. “Was je een heel erg eenzaam kind?” Vroeg hij. “Ja best wel eigenlijk. Op mijn 6e leerde ik Marion kennen die toen net van de politie school afkwam. Verder alleen Maus eigenlijk.” Zei ze. “Alleen door je vader?” Vroeg hij. “Dat weet ik niet. We hebben een tijdje bij een oom en tante gewoond die een dochter Elis hadden, maar eigenlijk was dat contact altijd verstoord” hij knikte. “Waarom dan? Deed ja vader ook dingen met haar?” Eva schudde haar hoofd.

“Niet dat ik weet. Ze was raar. Anders. Niet als Maus maar.” Eva dacht even na.” Ik kan het geen naam geven. Ze werd woedend als een docent mij een goed cijfer gaf. Of als ik mooier werd gevonden dan zij. Maar ze werd des duivels als haar vader me aandacht gaf. Ze heeft me ooit gestoken met een potlood daar voor.” Zei ze. “Ik kan snappen dat ze jaloers was op jouw schoonheid. Ik ken geen vrouw mooier dan jij.” Eva bloosde even. “Dat zal wel mee vallen.” Zei ze. Wolfs glimlachte en zoende haar. “Dat valt niet mee. Jij bent de mooiste die ik ooit heb gezien.” Zei hij. “Het is al goed met je.” Riep Eva.

Het begon Wolfs op te vallen dat in de dagen die volgden Henk van Dongen zo als ze nu wisten steeds vaker uit zijn kamer kwam om mee te eten. Het beviel hem dan ook niet. De hongerige blikken die hij hun kan op wierp hadden niets met eten te maken. Hij wist dat Henk eva aantrekkelijk vond, hij kon hem geen ongelijk geven, ze was prachtig. Maar of hij wist dat dit zijn dochter was, kon hij niet antwoorden. En ook al wist hij dat wel of niet. Wolfs wist ook dat dat hem niet zou stoppen. Hij had haar in het verleden ook verkracht. Hij was dus constant op zijn hoedde. Henk van dongen mocht haar met geen vinger aan raken

The genuine version of this novel can be found on another site. Support the author by reading it there.

Nog een paar weken verstreken, ze waren hier nu 3 maanden. Eva voelde zich hoe langer ze hier was rustiger worden. Zelfs zo rustig dat ze weer zonder iemand om haar heen door de gangen van de school te lopen en over de tuinen. Ze moest En zou antwoorden vinden.

Op een regenachtige dinsdag morgen besloot ze in hun kamer te blijven. Ze voelde zich niet zo lekker, had wat verhoging en werd snel duizelig. Ze besloot dus met aandringen van Wolfs even rustig aan te doen. Ze las het eerste uur wat. En keek daarna wat tv. Ze lunchte samen en daarna ging hij zijn volgende les geven. Een uur later hoorde ze gestommel op de gang. Ze Hoorde de deur van hun kamer open en dicht gaan. “Jij bent vroeg klaar. Of miste je me zo erg dat je je ziek heb gemeld?” Plaagde ze.

“Dag Eefke.” Hoorde ze achter zich. Dat kon maar 1 persoon zijn. Haar vader. Ze draaide zich om. “Hoe kom jij in mijn kamer?” Vroeg ze. “Ik heb een loper mijn Eefke.” Eva liep achteruit. Ze kon geen kant op. Hij blokkeerde de uitgang. En de ramen konden niet ver genoeg open. “Blijf uit mijn buurt. Ik waarschuw je Henk, ik ben een stuk sterker dan toen.” Riep ze. “Ik heb je gemist Eefke.” Zei hij. “Blijf uit mijn buurt.” Eva liep verder achteruit totdat ze de muur voelden. Haar vader deed de deur op slot. “Jij mij vast ook wel. “Raak me niet aan.” Riep ze. Ze wist haar telefoon te vinden. Hij stond even met zijn rug naar haar toe. Ze belde razendsnel Wolfs zij. Nummer. En legde de telefoon neer. Henk draaide zich weer naar Eva toe. “Ik wist dat je vroeg of laat wel weer naar me zou verlangen. O Eva zo veel vrouwen gehad sinds onze laatste keer. Maar geen minnares haalde het bij jou.” Riep hij waarna hij zijn lippen likte als of hij iets lekkers zou gaan eten.

“Ik was geen minnares. Jij hebt mij misbruikt.” Zei ze. Henk nam nu een stap naar haar toe. “Nee Eefke nee. Begrijp het nou eindelijk. Wat er tussen ons was dat was bijzonder. Dat was goed. Het was prachtig. Maar andere. Die hebben het je verkeerd uitgelegd.” Hij stak zijn hand naar haar uit.”blijf van me af.” Riep ze nog een keer. Hij streelde haar. Hij begon bij haar schouders en bewoog zijn handen naar beneden. “Je bent zo volwassen geworden Eefke.” Zei hij. “Ze probeerde zijn armen weg te slaan, maar telkens legde hij ze weer terug. Hij scheurde haar shirt kapot. Zijn ogen werden even groot. “Zo mooi nu.” Zei hij. Eva Hoorde een knal tegen de deur. Henk zoende haar. Eva probeerde hem weg te duwen, maar hij was te sterk. Nog een enorme knal tegen de deur. “Eva!” Hoorde ze. Maar door haar angst kon ze niet reageren. Henk had inmiddels zijn shirt uitgetrokken en zoende eva weer. Tranen liepen over haar wangen.

Een derde beuk was hoorbaar en de deur vloog open. Wolfs stormde naar binnen en trok Henk van haar af. “Jij blijft de rest van je leven met je poten van mijn vriendin af hoor je me?” Riep hij. “Ze is mijn vlees en bloed. Ik doe met haar wat ik wil.” Gilde Henk. Floris ging tussen haar en Henk in staan. “Dat denk ik niet.” Zei hij. Hij pakte haar han en trok haar beschermend tegen zich aan. “Blijf van haar af hoor je.” Ze hoorde gestommel op de gang. “Romeo hier binnen.” Zei hij. “Sorry meisje dat het zo lang duurde, maar ik moest Romeo op de hoogte stellen.” Zei hij Romeo liep binnen. “Henk van Dongen ik houd je aan op verdenking van naam Fraude. En verkrachting.” Of is het aanleren aanranding Eva?”vroeg Romeo.” Ze schudde haar hoofd. “Goed dan nog steeds verkrachting.” Romeo boeide hem, Marion liep naar binnen.”je kent de procedure Eva, medisch onderzoek.

Het medische onderzoek duurde voor eva veel te lang. Al wist ze dat dit nodig was om haar vader eindelijk te kunnen straffen. Na 2 uur waren ze eindelijk klaar. Wolfs bracht haar voor het eerst in weken terug naar de Ponti. Ze wilde even niet op de school zijn. Hij zou dat wel doen. Hij vertelde dat hij wel een smoes zou verzinnen. Hij had zijn nakijk werk bij haar gelaten. Zodat ze zich niet zou gaan vervelen. Hij had de meisjes een droom dagboek bij laten houden voor een maand. De diepste gedachte van de meisjes lezen leek haar een inbreuk, maar ze moesten er achter komen of Henk zich ook aan de meisjes vergreep.