Daha önce okumak için; https://tengriata.wordpress.com
--------------------------------------------------------------------------
Bu Dünya bok gibi.
- Abraham King
---------------------------------------------------------------------------
ABRAHAM
Genelde yeniden doğuş kurgularında ana şahıs hârika bir başlangıç yapardı.
Ama bu...
"Ah, evet! Daha sert ! Daha sert !"
Yirmi yaşında, sıkıntılı bir fâhişenin çocuğu olmak, yeni hayâta en iyi başlangıç değildi.
"Ah, evet! Ah evet pis fâhi- Ne? ! Burada bir bebek var!"
Varlığını fark ettiğine şaşırdı, uzakta bir battaniyenin üstünde yatıyordu.
"Ah, bu - ah - sadece benim - oh- piçim. Korunmalı yapmazsan dokuz aylı bir yük sonrada ağlayıp, sıçmaktan başka bir şey yapmayan şeyi alıyosun işte."
This book was originally published on Royal Road. Check it out there for the real experience.
'Vay neredeyse acıttı.' diye düşündü Abraham.
"Hastasın sen." dedi adam şaşkınlığı üstünden atabildiğinde.
"Pft. Bana nutuk mu çekiyorsun ? Belden aşağısı felçli karınla ilgilenmek yerinde içimdesin fark ettiysen."
Sonra tokatlar geldi. Bebek dudakları yapabilseydi içe çekerdi.
Dayak bittiğinde kızgın müşteri, çıkardığı pantolonu giydi. Cebinden bir cüzdan çıkardı. Bir kaç kağıt para alıp kadının yüzüne attı.
"Bu çocuk için. Umarım senden en kısa sürede kurtulup hayâtını yaşar."
"Ah, vicdanlı bir dolandırıcı ! Bundan hayat belgeseli çıkar bak !"
Kapı kapandı ve bir çift kızgın göz bebeğe döndü.
"Bu senin hatân."
Aslında, kadının kötü hayat seçimlerinden kaynaklı ama bebek olduğu için bunu yüzüne vuramıyordu. 'Rahatsız edici.'
"Bir süre hamile kal dediler." dedi kalkıp köşedeki ufak masadan bir bira alırken. "Anne sütü fetişi olan müşteriler iyi ödüyormuş." Şişeyi kafasına dikti, neredeyse bir yudumda yarısını bitirdi.
"Keşke senden kurtulabilseydim." Ağzının köşelerindeki birayı koluyla silerken. "Ama hayır, haplar hiç işe yaramadı. Sokayım böyle işe."
Abraham bir kez daha sessiz kaldı ve Kadın yine şişeyi kafaya dikti.
"Ama", dedi, sesi şimdi biraz boğuktu. "En azından sen iyisin. Çok ağlamıyorsun ve çocuk bezi küçük bir servete mâl olmasına râğmen, ve bok kokmana râğmen sen iyisin. Sen iyi bir bebeksin. "
Bir çift el bebeği tutup kaldırdı, onu kaldıran sarışın, güzel kadının mâvi gözlerine baktı.
"Heh." Kıkırdadı. "Sen ve ben. Sâdece biz. Dünyâya karşı. Sen hep burdasın. Hep benimlesin." Gözleri sulanmaya başladı. "Herkesi siktir et. Her şeyi siktir et. Sâdece biz."
Bebeği göğüslerine yaklaştırdı. Abraham bunu tuhaf bulsa da başka bir besin kaynağı olmadığını biliyordu. Sütü tadı acı ve iğrençti. İçtiği onca alkol, tütün ve uyuşturucu sütünü resmen zehir hâline getirmişti. Eğer Üstün İnsan bedenine sâhip olmasa çoktan ölmüştü.
Ama o yaşadı.
Ve yaşamaya devâm edecekti..
Düzeltene kadar.
--------------------------------------------------------------------------
Daha önce okumak için; https://tengriata.wordpress.com