Si Clara ay isang ina na lumaki sa hirap ng buhay sa isang maliit na baryo. Iniwan ng kanyang asawa nang malaman nitong siya’y buntis, at naiwan siyang mag-isang magtaguyod ng kanilang anak na si Ben. Sa kabila ng lungkot, pilit na ngumingiti si Clara para sa anak.

Nagtatrabaho siya bilang labandera, gumigising nang maaga upang kumuha ng mga labada mula sa mga kliyente. Sa gabi, ginagawa pa niyang sideline ang paggawa ng bayong na ibinebenta niya sa palengke. Sa kabila ng pagod, iniisip niyang lahat ng ito ay para sa kinabukasan ni Ben.

Ngunit dumating ang pinakamabigat na dagok: nagkasakit si Ben. Kailangan niyang magbayad ng malaking halaga para sa operasyon nito. Sa kabila ng takot at lungkot, hindi sumuko si Clara. Lumapit siya sa iba’t ibang tao, naghanap ng tulong mula sa barangay, at nagbebenta ng halos lahat ng gamit sa bahay para makalikom ng pera.

The genuine version of this novel can be found on another site. Support the author by reading it there.

Sa araw ng operasyon ni Ben, wala siyang ibang nagawa kundi umupo sa labas ng ospital at manalangin. Dito niya naisip ang lahat ng kanyang pinagdaanan—ang hirap, ang sakripisyo, at ang mga panahong nais niyang sumuko pero hindi niya ginawa.

Matapos ang ilang oras, lumabas ang doktor na may ngiti sa kanyang mukha. Tagumpay ang operasyon. Tuluyan nang bumalik ang sigla ni Ben.

Paglipas ng mga taon, si Ben, na lumaking nakita ang lahat ng sakripisyo ng kanyang ina, ay naging isang doktor. Ginawa niyang layunin ang tumulong sa mga pamilyang kapos sa tulad ng naranasan nila noon.

Si Clara, na dati’y puno ng takot at pagod, ay ngayo’y puno ng ngiti at pagmamalaki. Natutunan niya na ang bawat luha ay may kaakibat na pag-asa. Ang kanyang kwento ay patunay na sa kabila ng hirap ng buhay, laging may tagumpay sa dulo ng sakripisyo.