Illis quas laesi, paenitet me
Quid enim feci, et vitam eorum et somnia
Per mendacium vendidi vos in Madrigal
Per manum meam cepi vitam tuam cum consilo meo
Cogivati me posse imperare, id est quod me fecit cadere
Nunc computat dies meos usque ad finem, orantes vita mea sumpta sudatio
Relinquo animas vestras ad requiem
Veniam verbis petere non audeo
Ignem terrae et mare, omnes audiebat voluntatem meam
Galeas rubras trucidant incipientes ad finem
Cum tali innocentia deprehensus vivit
If you spot this tale on Amazon, know that it has been stolen. Report the violation.
Finita ante mundum non possent semper videre
Nunc solum quod reliquum est silentium, est quod me insanum implellit
A album pluma oculis meis transit, teneo cum lacrima in manu
Ita pulchra cum nitore, volo me tenere in perpetuum
Me semper huius fidelis diei admore
Ubi tot vitam tuli sine debito modo
Mes potestate et voce pro bono uti volui
Immaturus eram satis inepte ad properandum et abusum
Pluma meis albis tibia, ctus te innocentiam numquam habuit
Monstrum hodie natus iternum, non initio factum est, sicut egomet mihi sum mentitus in fine
Relinquo animas vestras ad requiem
Veniam verbis petere non audeo
Ignem terrae et mare, omnes audiebat voluntatem meam
Galeas rubras trucidant incipientes ad finem
Cum tali innocentia deprehensus vivit
Finita ante mundum non possent semper videre
Nunc solum quod reliquum est silentium, est quod me insanum implellit
Iter faciam populo maris, vires cantare amplius non possum inverine
Vox rimas inter lineam, et lacrimae aquosae currunt in tibia mea sicut ferae
Ipsum quod me damnare fatum mutatur, malecicam eadem lingua utar contritos stultorum
Tolle hoc donum meum, ut numquam aliam vitam accipere
Et cum tu egeris, scinde animam meam et carnem meam ut det mihi misericordiam
Immeritum ut stulti viri putavi hanc puellam esse